Zip-linen in Forestal Park Tenerife: een niet te missen avontuur



In het hotel waar  we in Santa Cruz verbleven, lagen allemaal foldertjes van restaurants en leuke uitjes. Zo kwamen we erachter dat je op Tenerife kunt karten (helaas te weinig tijd) en dat er een All you can eat Chinees zat (voor een tientje hebben we ons helemaal zat gegeten, afwisseling van de tapas :-)

Parcours van touwen en bruggen

Een van de folders was van het Forestal park waar je kunt zip-linen of tokkelen. Nou is dat iets dat ik al jaren wil! In Mexico en Amerika kon het ook, maar vond ik het veel te duur. Honderd dollar (ongeveer 75 euro) per persoon had ik er niet voor over. Op Tenerife daarentegen konden we zoveel zip-linen als we wilden voor slechts 22 euro. Dit was mijn kans!

Op een regenachtige dag vertrokken we naar de bergen van Las Lagunetas waar het Forestal Park in de bomen is gebouwd. Naast zip-lines, bleek er een heel parcours van touwen en bruggen tussen de bomen te hangen. Het bleek best wel hoog te zijn. We kregen uitleg over hoe je jezelf moest zekeren en toen kon de pret beginnen.

Doodsangsten op de touwbrug

Er was keuze uit twee parcours: het sportparcours en het familieparcours. Wij kozen natuurlijk voor het sportparcours! Toen ik de eerste touwladder zag schrok ik me dood. Die ging wel heel hoog de boom in….

Ik klom in de touwladder, maakte me vast en klom omhoog. De touwladder ging heen en weer. Ik hield me voor om vooral niet naar beneden te kijken. Met knikkende knieën klom ik op het platform en maakte me stevig vast aan de boom. Mark kwam achter me aan.

Toen kwam het volgende obstakel: tussen die twee hoge bomen waren een paar touwen gespannen met af en toe een plankje hout ertussen waar je op kon staan. Wat een drama. Doodsbang ging ik de touwbrug over naar de volgende boom. Maar wat er toen kwam ging me echt te ver…

Ongewild boomknuffelen

Ongeveer vier meter van de boom hing een levensgroot spinnenweb. Het was de bedoeling dat je een hele grote sprong nam en in het spinnenweb op tien meter hoogte zou landen. Je moest uit dat spinnenweb omhoog klimmen naar het volgende platform. Mij niet gezien. Dit ging me veels te ver.

Welk weldenkend mens springt uit een boom in een paar touwen op tien meter hoogte? Mark dus. Terwijl ik de boom omarmde nam hij een reuzensprong en landde in het spinnenweb. Hij klom verder naar het volgende platform waarna hij werd beloond met een prachtige zip-line waar hij vanaf gleed.

Ondertussen stond ik nog steeds met al mijn kracht de boom te knuffelen. Er kwamen steeds meer mensen op dat kleine platformpje om de boom en ik was ervan overtuigd dat we zouden neerstorten. De begeleider die vanaf de grond geërgerd naar me keek, zei tegen de rest van de mensen dat ze beneden moesten wachten.

Iemand was zo lief om me van de boom los te koppelen en me vast te maken aan de touwbrug terug. Met heel veel aanmoediging (en een rood hoofd van schaamte) liep ik stapje voor stapje terug. De touwbrug naar beneden was een drama, maar gelukkig waren de medezip-liners heel lief en werd ik enorm geholpen. Ik schaamde me dood maar durfde echt niet!

Voetje voor voetje

Eenmaal op de grond besloten we toch maar voor het familieparcours te gaan. Deze was iets minder hoog, maar een stuk heftiger dan je van een familieparcours zou verwachten. Bij familie denk ik aan kindvriendelijke pretparken, sprookjes, buggy’s en niet hoger dan een meter van de grond. Dat bleek dus niet het geval.

Het familieparcours was supergaaf en eigenlijk ook wel erg eng. Vooral die touwbrug waar je met je linkervoet op het ene touw stond en met je rechtervoet op het andere en je zo voetje voor voetje moest voortbewegen. Alleen ‘knakte’ dat touw elke keer als ik mijn voet verzette, alsof hij mijn gewicht niet hield en elk moment kon knappen.

Op mijn rug door de tunnel

Mandy gaat op haar rug door de tunnel
Mandy gaat op haar rug door de tunnel

Tussen twee bomen was er ook een soort houten tunneltje gespannen waar doorheen moest. Alleen waren mijn knieën na een val helemaal kapot en kon ik niet op m’n knieën door het tunneltje. Op mijn rug dan maar! God ik was zo onhandig.

Ik probeerde m’n vingers tussen de houtjes te wurmen en me aan m’n vingertoppen verder te trekken. De zekering bleef steeds haken en om die verder te trekken moest ik steeds een stukje omhoog en dan in ik me zo weer ver trekken. Het was superzwaar en Mark lachte me keihard uit. Na een kwartier kwam ik eindelijk het tunneltje uit.

Onder de modder

De ziplines waren geweldig! Je moest in je tuigje gaan zitten op het platform in de boom en je dan laten gaan. Je ging steeds harder naar beneden en ik had bijna het gevoel alsof ik vloog. Op het einde moest je, zodra je de grond raakte, mee rennen. Op de een of andere draaiden Mark en ik steeds, waardoor we achterstevoren op onze rug landen en nog meters werden meegesleept.

Na het hele familieparcours te hebben afgelegd waren we supervies. Omdat we steeds op onze rug landden zaten we van top tot teen onder de modder. Ook na het wassen waren de kleren niet meer schoon te krijgen, die hebben we dus later weggegooid.

Het Forestal Park in Tenerife was voor ons een topuitje en absoluut iets dat we niet hadden willen missen!

Impressie van Forestal Park Tenerife



Reacties

reacties

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *