Vliegen… ik heb er een haat-liefde verhouding mee. Je hebt het nodig om op mooie bestemmingen te komen en dus is het voor mij een enorme luxe maar eigenlijk heb ik een hekel aan vliegen. Waarom? Hierom:

1. Verstelbare stoelen

Bij de meeste prijsvechters kun je tegenwoordig je stoel niet meer verstellen. Een van de redenen dat ik dol ben op bijvoorbeeld Ryanair. Bij de meeste vliegmaatschappijen heb je last van het leed dat verstelbare stoelen heet. Zodra we zijn opgestegen zit ik ALTIJD achter iemand die het fijn vind om huppa zijn stoel naar achteren te gooien. En daar zit weer een blauwe plek op m’n knieën.

Ik doe zelf nooit mijn stoel naar achteren, want ik weet hoe vervelend ik het zelf vind, dus zit ik de rest van de vlucht (tien uur) met mijn benen in de knoop. Ook tijdens het eten blijven deze mensen het liefste met hun stoel in standje strandstoel zitten, waardoor ik of met mijn hoofd tegen de stoel voor me moet eten of mezelf er helemaal onder smeer waarna ik nog een uurtje of acht in mijn eigen vuil moet zitten.

2. Buren op zoek naar een praatje

Je zit in het vliegtuig, je hebt je spulletjes gepakt: een boek, een flesje water, laptop, snoepjes en je wilt je – voor zover dat kan – net lekker nestelen en dan begint het: je buurman of buurvrouw zit op de praatstoel en gaat daar voorlopig niet meer af. De komende 2, 5 of zelfs 8 uur zit je eraan vast en je kunt nergens naartoe. De horror!

Vaak begint het onschuldig (en dan moeten juist alle alarmbellen gaan rinkelen!!), er wordt je een snoepje aangeboden en uit beleefdheid zeg je ja. Je krijgt alles te horen over het persoonlijke leven van je buurman of buurvrouw. Over de vakantiebestemming. Over de eerdere vakantiebestemmingen. Over de gezinssamenstelling. Over ziektes (vooral ziektes). Je wilt niet onbeleefd zijn en degene naast je negeren, maar hoe laat je subtiel merken dat je hier absoluut geen behoefte aan hebt?

3. Stinkende buren

Het is nog erger als je buurman of buurvrouw stinkt. En niet zo’n klein beetje ook: er kan weleens worden geïnvesteerd in een goede deodorant, een tandenborsteltje (het liefste met wat van dat pasta uit een tube erop), wat zeep, shampoo of wasmiddel voor de kleding.

En daar zit je dan naast. Net als met de praatstoel kun je ook met de stinkerd geen kant op. Je zit eraan vast. Je wordt er misselijk en onpasselijk van en het slechte nieuws is dat je de komende uren misselijk en onpasselijk zult blijven. Pak dat papieren kotszakje er maar vast bij.

4. Buren met een zeker gewicht

Jep, eigenlijk zou de stoel naast je vrijgehouden moeten worden voor jouw reisplezier maar helaas gebeurt dit slechts zelden. Als je vervolgens iemand naast je krijgt met een bepaalde lichaamsomvang en een zeker BMI heb je het zwaar.

Kreunend, steunend, puffend en zwetend wurmt de dikkerd zich in de stoel naast je. Je vraagt je af waar je dit aan verdient en waarom je buurman of buurvrouw in godsnaam niet een tweede stoel hoefde te boeken. Met heel veel moeite krijgt de buur de vliegtuigriem dicht of nog erger, zie je de stewardess aan komen lopen met het verlengstuk voor de riem van je buur.

De helft van zijn lichaam bevindt zich op jouw stoel en over de armleuning waardoor je de komende uren vast zit als een haring in een ton. Je kunt nergens heen, je bloedtoevoer wordt afgesloten, je benen worden gevoelloos…

5. Vliegtuig toiletten

Op de een of andere manier is er altijd wel iemand ziek in het vliegtuig en dat merk je direct aan het vliegtuigtoilet. Voordat we vliegen ga ik altijd nog naar het toilet en op korte vluchten probeer ik het dan in te houden tot we op de plaats van bestemming zijn.

Helaas lukt dat niet altijd: toen we gisteren naar Spanje vlogen had de jongen voor mij duidelijk diarree. Het toilet stonk verschrikkelijk en overal zaten poepresten. Vol walging keerde ik terug naar vriendjelief, maar omdat de dader aan de andere kant van het gangpad naast ons zat, kon ik mijn afschuw niet laten blijken.

Op langere vluchten raad ik je aan om zo vroeg mogelijk naar het toilet te gaan: hoe langer de vlucht duurt, hoe viezer het wordt. Op de een of andere manier is het voor veel mannen niet mannelijk genoeg om te gaan zitten te plassen, zelfs niet tijdens flinke turbulentie en omdat de toiletten niet gescheiden zijn in een vliegtuig zitten de dames daarna in de mannenpis.

Op een vlucht naar Mexico spoelden de toiletten niet meer door. Overal lagen dikke dotten toiletpapier met bruine en gele substanties. Je moest boven het toilet hangen met je kont om het niet met je billen aan te raken. Het gevolg hiervan was dat er overal plas lag, je moest dikke zolen onder je schoenen hebben om het niet naar binnen te laten lekken. Wat was ik blij toen we geland waren!

6. Onopgevoede kinderen en krijsende babies

Een vlucht vol met kinderen is voor kinderhaters zoals ons (maar we zijn wel helemaal dol op onze lieve neefjes en op mijn negenjarige broertje, maar goed dat zijn geweldige uitzonderingen die helaas de regel bevestigen ;)) pure hel. Ouders met jonge kinderen mogen altijd als eerste het vliegtuig in en als wij dan later het vliegtuig betreden hoor je het direct: krijsende kinderen. We hopen dan altijd dat we er niet naast, voor of achter zitten maar op de een of andere manier is dit vaak wel het geval. De moeder van het addergebroed in kwestie doet altijd haar uiterste best om ze stil te krijgen, maar helaas lukt dat vaak niet in vliegtuigen. Zal wel door het drukverschil komen ofzo.

Nog veel erger zijn onopgevoede kinderen. Aan huilende babies is helaas niets te doen maar aan rennende, schreeuwende, gillende kinderen toch wel? Ik moest het vroeger echt niet wagen om andere mensen lastig te vallen en de meeste kinderen nog steeds niet, maar vaak zitten er verwende krengen tussen die zonder probleem door de gangpaden mogen rennen, aan de stoel van de voorganger mogen trekken of er tegen aan mogen schoppen.

Als tijdens een lange vlucht iedereen slaapt botsen ze al rennend tegen alle stoelen aan waardoor niemand kan slapen. Ondertussen doen de ouders alsof ze doof en blind zijn en gaan ze lekker door met Candy Crush Saga op de iPad of telefoon.

Welke vliegtuigergernissen zijn we vergeten? Wat is jouw ergste ervaring? Deel het met ons!