Op onze reizen rijden we altijd zelf naar alle bezienswaardigheden toe in plaats van via georganiseerde uitstapjes. Zo hebben we alle tijd om alles op ons gemak te kunnen bekijken. In Mexico gingen we dus ook weer een auto huren.

Uitgelachen om een 4×4

Van te voren had Mandy een 4×4 wagen uitgekozen, omdat de wegen buiten de toeristische plaatsen natuurlijk vol met gaten en kuilen zaten in onze beleving. Daar hadden we zeker een robuuste en krachtige auto voor nodig.

Eenmaal aangekomen bij onze autoverhuurder bleken ze helemaal geen 4×4 wagen te hebben. Maar deze hadden we toch besteld? De verhuurder vroeg ons waar we in vredesnaam een 4×4 voor nodig hadden. Nou, voor als we naar de bezienswaardigheden zouden rijden. Hij keek ons wat verbaasd aan en verzekerde ons dat de wegen uitstekend in orde waren in Mexico. Toen we eenmaal de weg opgingen bleek dit ook het geval te zijn.

Met 120 km/u over de drempel

Al snel maakten we kennis met één van de vele topes, Mexicaanse drempels waar je absoluut niet te hard overheen moet rijden. Ze lijken onschuldig, maar als je een beetje teveel vaart maakt zit je met je hoofd tegen het plafond. Ze worden ook niet altijd aangegeven en verschijnen soms ineens spontaan op de snelweg. Altijd fijn als je hier met 120 km/u overheen dendert.

Wegwerkzaamheden worden afgeschermd met allerlei gekleurde verjaardagsvlaggetjes en altijd iemand die vooraan staat te zwaaien met een vlaggetje. Het is een vrolijke boel. Dat geldt ook voor de verlichting op sommige auto’s en vrachtwagens. Van boven naar onder en van voor naar achter zaten sommige wagens vol met de meest creatieve lichtjes. De kerstmis Coca Cola truck was er niks bij.

Snelweg voor fietsers

Op de snelweg stond een bord met verboden voor fietsers. Dat leek mij vrij logisch, waarom zou je daar een bord voor nodig hebben? Al snel werd duidelijk dat niet iedereen dit bord had gezien. Je moet niet raar opkijken als je op de snelweg fietsers tegenkomt die hout aan het sprokkelen zijn. Ze rijden gelukkig wel altijd aan de zijkant, maar het blijft raar om een fietser op de snelweg te zien.

Zin in een stukje konijn?

Ons werd verteld dat de Mexicanen geen rijles volgen. Alleen soms in Mexico stad. Ze kunnen gewoon een rijbewijs kopen en de weg op. Het verbaasde mij dan ook dat ze over het algemeen gewoon heel netjes rijden. Ik heb geen rare dingen meegemaakt, in tegenstelling tot Macedonië en Turkije.

Het enige rare waren misschien wel de momenten dat je weer eens voor een tope moest afremmen en er een dood konijn of ander beest op je raam werd geflikkerd. Of we misschien zin hadden in een vers gevangen (of aangereden, je weet het niet) stukje Bugs Bunny. Uhm.. nee, bedankt?

Conclusie

Autorijden in Mexico is een aanrader. De wegen zijn erg goed, de benzine is goedkoop en je bespaart heel veel geld als je zelf rijdt, in plaats van een (dure) georganiseerde busreis. Plus het feit dat je je eigen tijd kunt indelen, waarbij je bij een excursie soms niet eens alles te zien krijgt.