West-Amerika met de mooie Nationale Parken stond al een hele tijd hoog op ons verlanglijstje. Toen Mandy een bijzonder lage prijs vond voor een reis naar het westen van Amerika hoefden we dan ook niet lang na te denken. We boekten direct en binnen een week gingen we die kant op!
Veel geld over voor reizen hadden we in die tijd niet. Ik was nog maar net begonnen met mijn eigen bedrijf en Mandy werkte nog bij de vrienden van de belastingdienst op de klantenservice. Allemaal geen vetpot, maar hé, we hadden wel mooi goedkoop een reisje gescoord. Maar nu?
Via booking.com konden we goedkope motels vinden, dus dat was snel geregeld. En ook een auto huren in Amerika is prima te doen. Je krijgt in ieder geval veel meer waar voor je geld. Kleine huurauto’s kennen ze gelukkig niet! :D
Hortend en stotend op weg
Waar ik alleen even geen rekening mee had gehouden is dat het een automaat was. Oja, het land waar ze geen fan zijn van versnellingen. Ik had nog nooit in een automaat gereden en moest er even aan wennen. En of dat wennen was… ik moest eerst fatsoenlijk de parkeerplaats afkomen. Gas geven, dat lukt. En remmen, dat lukt iets te goed. Mandy vloog bijna door de voorruit. Okee, deze rem was iets gevoeliger dan mijn Twingootje.
Kan gebeuren, ik gaf weer gas en we kwamen aan bij het loket van verhuurder. Met weer een grote boem kwamen we tot stilstand. Mandy schaamde zich ondertussen steeds meer en ik maakte ook nog heel stom de opmerking of er iets mis was met de auto. De loketman keek me raar aan zei dat ik gewoon gas moest geven en remmen. Okee…
Ook de snelweg was even anders
Al snel kwamen we op de snelweg en het remmen ging me ook inmiddels al een stuk beter af. Met een gangetje van 120 km/u reden we op de snelweg op de middenbaan, want mij was het principe van “keep your lane” geleerd, waarbij je niet steeds zoveel mogelijk naar rechts hoeft te gaan, maar gewoon in de baan blijft waar je rijdt.
Helemaal prima, lekker relaxed rijden zonder je al te druk te hoeven maken om ander verkeer. We rijden dus lekker door en ineens word ik van links en rechts ingehaald door grote Amerikaans vrachtwagens. Wat gebeurd hier?!
En weer komen er vrachtwagens en andere auto’s van beide kanten voorbij. Al snel werd het ons duidelijk dat je in van elke kant kunt inhalen én dat vrachtwagens geen snelheidsbeperking hebben. Wat een land!
Tanken ging niet zoals ik gewend was
De volgende dag was het ook tijd om te tanken. Ik parkeer de auto bij de benzinepomp, open de benzineklep, pak de slang en pompen maar. Maar er gebeurde niks. Ik kijk nog eens goed naar de benzinepomp en zie niks bijzonders. Het lijkt op onze pompen, dus waarom gebeurd er niks? Ik probeer het nog eens, maar weer niks.
Moet je misschien eerst je pasje gebruiken? Nee, dat zie ik ook nergens. Ik vraag de persoon bij de pomp naast me hoe het hier werkt. Hij legt me uit dat je eerst naar de kassa binnen moet, daar een bedrag betalen voor hoeveel je denkt te gaan tanken, en vervolgens kun je dan gaan tanken.
Als je dan nog geld over hebt en je tank is vol, dan kun je dit binnen weer ophalen. Ik had nog niet echt een idee van hoeveel brandstof erin zou moeten en hoeveel dit zou gaan kosten, dus ik had natuurlijk veel teveel gegeven. Gevalletje van overschatting.
Of mij wel even aan de regels wil houden
Maar goed, dit was ook weer gelukt en we hebben weer wat geleerd. We gingen weer verder met onze rondreis en kwamen op een gegeven moment bij een afslag naar een stad. Ik sta netjes te wachten voor het rode licht bij het kruispunt om naar rechts te gaan. Achter me begint iemand te toeteren. Ik snap het weer eens niet en blijf maar staan. Het licht springt op groen en ik ga naar rechts.
Bij het volgende kruispunt moet ik rechtdoor, maar het is rood. Dus ik wacht. Ik zie dat het ook rood voor rechtsaf is, maar zie tot mijn verbazing dat iedereen gewoon door rood gaat. Aha! Dat blijkt dus te mogen en daarom werd er eerder naar mij getoeterd. En dat was niet het laatste toeterincident.
Eenmaal in de stad komen we op kruispunten zonder stoplichten. Ik sta te wachten en wil netjes iedereen van rechts voor laten gaan, zoals het hoort. Weer verkeerd gedacht! Al snel wordt er weer getoeterd, want ik doe het weer eens verkeerd.
Nou blijkt het hier zo te zijn dat degene die als eerst bij een kruispunt aankomt voorrang heeft op anderen. Je moet wel stoppen, maar je mag daarna gewoon weer verder rijden. Daarna is de eerstvolgende weer aan de beurt en zo gaat dat door. Net zoals bij de slager: “wie is er nu aan de beurt?”. Het blijft toch een bijzonder land om in te rijden.
De rest van onze reis ging voorspoedig en na dus een paar eerste leermomenten hebben we genoten van de natuur en de dorpen en steden in West-Amerika. Het hele land is ingericht op auto’s. Kijk er niet raar van op als je in een ogenschijnlijk klein dorpje een 4-baans weg vindt. Ook de 8-baans snelweg alleen al voor de toegang tot Disneyworld was erg apart.
Autohuur voor Amerika
Ik raad je aan om een rondreis met de auto door West-Amerika te maken! Via Easyterra.nl kun je makkelijk een auto huren voor Amerika. Je vindt hier altijd de goedkoopste verhuurder en betaalt geen reserveringskosten.
