Na onze korte stedentrip in Madrid zijn we doorgevlogen naar Boedapest in Hongarije. Mark en ik zijn al een tijdje op zoek naar een huis, maar in Nederland is het voor ons heel moeilijk om een hypotheek te krijgen. We zijn allebei zelfstandig ondernemer en onze bedrijven bestaan nog niet zo lang.

Met de huizenprijzen in Nederland is het bijna onmogelijk om een huis te kopen van ons eigen geld! Daarnaast willen we liever niet in een flatje of in een rijtjeshuis wonen. In Hongarije zijn de huizen een stuk goedkoper. Bijna alle huizen hebben een grote tuin, iets wat in Nederland vaak onbetaalbaar is. Het internet is goed en het leven goedkoop: de ideale plek om te verblijven als we niet op reis zijn. Eindelijk een plekje dat echt van onszelf is!

Bijna te laat voor onze eerste afspraak

Mark was nog nooit in Hongarije geweest en ik alleen in de hoofdstad Boedapest, dus we hadden geen idee wat we moesten verwachten van het Hongaarse landschap. We lazen veel positieve verhalen van mensen die een vakantiehuis hebben in Hongarije en van mensen die geëmigreerd zijn naar Hongarije.

Via internet hadden we een paar Nederlandse makelaars gevonden, waarvan eentje ook een aannemersbedrijf had en verbouwingen doet. Op zijn website zagen we dat hij van oude krotten prachtige kastelen kon maken! Helemaal enthousiast vlogen we naar Hongarije!

De eerste ochtend van ons bezoek hadden we direct een afspraak staan met de makelaar/aannemer. Nadat we een paar keer verkeerd waren gereden omdat de navigatie van Google Maps ons naar het verkeerde dorp stuurde (terwijl we wel het goede adres hadden ingevuld) kwamen we om 10.59 uur aan bij het huis van de makelaar. Precies 1 minuut voor de afgesproken tijd!

Geen uitschieters op de eerste dag

Onderweg viel ons op dat het Hongaarse landschap wel erg plat was. Het was heel open, weinig bos en veel weilanden met af en toe een dorpje. Het landschap deed ons denken aan Oost Groningen (daar komt Mark vandaan) en dat is niet een landschap dat ons erg aantrekt. De dorpjes waren nogal vervallen en het zag er erg oostblokachtig uit.

De Nederlandse makelaar en zijn Hongaarse compagnon hadden een hele map gemaakt met tien huizen die we in twee dagen zouden gaan bekijken. Een deel van de huizen hadden wij zelf aangedragen en aan de hand van onze wensen hadden zij er een paar toegevoegd. De eerste dag bekeken we er vijf. Twee vielen voor ons direct af en de andere drie vonden we wel leuk. Er was geen huis bij waarvan we direct “wauw” zeiden. Tussendoor gingen we gezellig met zijn vieren lunchen en aten we heerlijke goulashsoep.

Waar komt het zwembad?

De volgende dag was Mark weer ontzettend ziek van zijn voedselvergiftiging, die hij had opgelopen in Madrid, en kon hij niet mee om huizen te bezichtigen. Ik ben alleen gegaan. Een groot huis met een apart gastenverblijf waar we heel veel van hadden verwacht, en ons enorm op hadden verheugd, bleek nogal tegen te vallen: het geheel was nogal vervallen en vies.

Aan de muur hing een everzwijn. Een ander huis waarvan ik juist niet zoveel had verwacht  vond ik geweldig: het had twee slaapkamers en een prachtige veranda. In de tuin stonden fruit- en notenbomen en los van het huis stond nog een apart gastenverblijf waar onze familie en vrienden in zouden kunnen logeren.

Ik kreeg de sleutel en de volgende dag ben ik weer gaan kijken met Mark samen. Ook Mark vond het huis geweldig. Precies groot genoeg voor ons tweeën met ruimte voor een zwembad in de tuin. Wat toch bleef knagen was de omgeving: dat vonden we toch wel erg deprimerend. Maar goed, in de winter en met regen ziet niets er gezellig uit toch?

Een huis binnen ons budget!

Om toch een beter beeld te krijgen van Hongarije name we contact op met Jacob de Boer van hongaarshuis.nl. Hij werkt samen met makelaars in heel Hongarije en bied honderden huizen in de verschillende Hongaarse gebieden aan. We wilden graag kijken in het noorden, in het Bükkgebergte, en in het zuidwesten bij het Balatonmeer.

Omdat Jacob op onze website zag dat we op dat moment bij het Tiszameer in Hongarije zaten, stuurde hij ons daar ook een paar mooie huizen van. We hadden direct een afspraak met de Hongaarse makelaar en we gingen kijken bij een super goedkoop huis in de buurt van het meer.

Voor de prijs (maar €25.000) was het een geweldig huis met een ruime tuin middenin een dorp. Maar de makelaar, Ferenc, wist nog een prachtig huis: een stenen huis (de meeste huizen in Hongarije zijn van leem) aan het Tiszameer in Tiszafüred, de belangrijkste toeristische plaats bij het meer.

Het huis was prachtig! Tien jaar geleden nieuw gebouwd met een prachtige tuin. Drie slaapkamers en een terras. Er moest wel wat aan gebeuren (tegels, de tuin) maar het was zo goed als af en we waren verliefd: dit was het huis voor ons! In Nederland zouden we zo’n luxe huis met zo’n grote tuin nooit kunnen betalen, maar in Hongarije viel hij binnen ons budget!

No gypsy’s

Vanaf dat prachtige huis moesten we nog een uur rijden naar Eger, een leuk stadje waar we het weekend zouden doorbrengen. Onderweg reden we weer door het Hongaarse landschap. Kaal, leeg en deprimerend. Maar we wilden zo graag een huisje voor onszelf!

Toen we ’s avonds aan het eten waren in een restaurant zei Mark eindelijk hardop wat we beiden al dachten: we willen niet in Hongarije wonen. Het ziet er allemaal zo vervallen uit! Voor ons is het te arm en te deprimerend. De volgende dag zijn we naar een huis in het Bükkgebergte gaan kijken.

Het landschap was hier wel iets mooier, maar nog steeds niet mooi genoeg en de dorpen bleven hetzelfde. Daarnaast wonen er in het noorden van Hongarije veel zigeuners. De mevrouw van het huis dat we bekeken sprak slechts een paar woorden Engels: no gypsy’s. Dat was voor ons niet echt een aanmoediging ;-)

Niet overtuigd

We vinden het heel jammer dat we geen huis hebben gekocht in Hongarije, maar het is denk ik wel de juiste beslissing geweest. We hadden een paar hele nette makelaars die enorm hun best voor ons hebben gedaan, dus we voelden ons ook best schuldig toen we moesten vertellen dat we er niet wilden wonen.

Gelukkig was dat geen probleem. De mensen die we in Hongarije hebben ontmoet waren ontzettend vriendelijk, we hebben zelfs een prachtig huis gevonden, maar dat was niet genoeg om ons te overtuigen.

Kies jij voor Hongarije?

Wanneer is Hongarije dan wel de ideale plek? Ik denk dat je van open, weidse landschappen moet houden. Als je Oost Goningen mooi vind, dan spreekt Hongarije je vast ook aan. Als Hongarije in de winter je aanspreekt dan kun je direct verhuizen, de zomers zijn heet en dan schijnt het geheel er een stuk aantrekkelijker uit te zien. De huizen op de website van onze makelaars zijn ook allemaal in de zomer gefotografeerd.

De mensen zijn vriendelijk, het leven is een stuk goedkoper dan in Nederland of België, de taal is onverstaanbaar, maar met veel les kun je die ook leren. Met het vliegtuig ben je voor een paar euro met Wizzair zo in Nederland om familie en vrienden te bezoeken. En natuurlijk vice versa! Dat is dus allemaal ideaal. Voor ons was dat allemaal toch niet voldoende.

Op Funda heb ik inmiddels wel  een geweldig huis gevonden, maar helaas is dat boven ons budget. We zullen dus nog een tijdje blijven zoeken en blijven sparen! Voorlopig blijven we nog in onze huurwoning in Drenthe wonen.