We zijn er eindelijk uit wat we allemaal gaan zien en doen tot we weer naar huis gaan!
Eerst wat we tot nu toe hebben gedaan: We zijn op 5 november vertrokken en hebben tot nu toe een hele gave reis. We zijn begonnen op de Canarische Eilanden, waar we een maand van eiland naar eiland gehopt hebben. Daarna zijn we een week naar Madrid geweest waar we de hele stad hebben bekeken.
We namen toen het vliegtuig naar Boedapest en hebben een week in Hongarije doorgebracht. We hebben een prachtige tocht door Slowakije gereden naar Wenen, waar we zes dagen zijn gebleven. Van Wenen zijn we naar Praag gegaan, wat een prachtige stad!
Een witte kerst!
Wandelen over besneeuwde bospaden
We wilden kerst in de sneeuw vieren, dus na dagen de weerberichten gevolgd te hebben zijn we de dag voor kerst naar het uiterste noorden van Tsjechië gereden, naar Harrachov, op slechts een paar kilometer van Polen. We hebben echt een witte kerst want er ligt een flink pak sneeuw!
Van Mark heb ik voor kerst hele gave snowboots gekregen en die heb ik direct kunnen uitproberen. Ik heb heel snel koude voeten, maar ondanks dat we door heel wat centimeters sneeuw hebben gewandeld bleven mijn voeten warm. Super leuk! We hebben net ons tweede kerstdiner (rode kool, gnocci met een vulling en varkenshaas met een heerlijke saus) opgegeten en besloten wat we de komende weken gaan doen.
Stedentrip Boedapest
Morgenochtend rijden we al vroeg naar Boedapest. Als we hier wegkomen met onze huurauto. Het is een hele kleine huurauto: een Citroën C1. Vanochtend hebben we mensen met veel grotere auto’s al helpen duwen omdat ze niet meer weg kwamen.
De auto zou winterklaar zijn, maar we hebben niet eens een krabbertje. Omdat de auto er al eerder mee stopte maak ik me er best druk over, want het is zeker 6,5 uur rijden naar Boedapest. Door het winterse weer verwacht ik wel dat we wat langer onderweg zijn en natuurlijk stoppen we onderweg even om te eten en te plassen. We blijven een paar dagen in het prachtige Boedapest.
Oud en nieuw vieren in Tito’s zomerpaleis
Meer van Bled in Slovenië zoals dit er in de zomer uitziet
In Boedapest nemen we de trein naar Salzburg. We huren daar een auto en rijden naar het meer van Bled in Slovenië. En we slapen daar in……………… het zomerpaleis van Tito! Geweldig! Echt iets dat we niet willen missen. Hier vieren we ook oud en nieuw. Misschien gaan we nog een dagje naar Ljubljana (de hoofdstad van Slovenië) of maar Zagreb (de hoofdstad van Kroatië) maar dat weten we nog niet zeker.
Voor het eerst skiën!
Mark is helemaal klaar om te skiën!
Na een paar dagen in het ijskoude Bled (het wordt daar -15 graden!) rijden we naar Oostenrijk, waar we een weekje gaan skiën in Westendorf. Mark heeft al heel vaak geskied, ik nog nooit dus ik ben heel benieuwd. Mark heeft in Wenen een opvallende kanariegele skibroek gekocht, dus als ik in het peuterklasje leer skiën zie ik hem van veraf de berg afracen!
Schloss Neuschwanstein zoals het er hopelijk nu ook zo uit ziet
Ik wil al jaren graag naar Schloss Neuschwanstein in Duitsland en vanaf Westendorf is het twee uur rijden dus waarschijnlijk gaan we daar een dagje naartoe.
Terug naar Nederland
9 januari rijden we dan naar Salzburg want 10 januari vliegen we ’s ochtends van Salzburg naar Eelde. Mijn zusje is 27 januari uitgerekend en natuurlijk willen we thuis zijn als ze gaat bevallen. We hebben er enorm veel zin in om onze lieve familie en vrienden weer te zien na zo’n lange tijd, want we missen ze enorm! En we zijn heel benieuwd naar ons nieuwe neefje of nichtje.
Ik vind het zelf altijd superleuk om bij mensen “in de portemonnee te kijken.” In Nederland praten we eigenlijk niet over salaris of inkomen, ook niet met vrienden of familie. In tijdschriften, de krant en op internet vind ik de rubriekjes waarin mensen over hun leven en geld praten superleuk om te lezen.
Ook bij andere reizigers ben ik benieuwd naar hun budget en naar hoe zij reizen. Zo kan ik het een beetje met onszelf vergelijken. Dat is ook de reden dat wij nu voor het eerst onze uitgaven van de Canarische Eilanden delen.
Hoeveel kostte onze rondreis over de Canarische Eilanden?
Onze uitgaven tijdens de rondreis over de Canarische Eilanden
In deze infographic vind je onze uitgaven per eiland en de overige kosten voor onze gehele reis. We hebben het onderverdeeld in de belangrijkste categorieën: overnachtingen, eten en drinken en musea en activiteiten. De bootprijzen zijn voor een retourtje en bij de totaalprijs van de auto zijn de benzinekosten meegerekend.
Hotels zijn grootste kostenpost
Reizen op de Canarische eilanden is niet goedkoop. Zeker dit seizoen liggen de prijzen relatief hoog door veel vraag naar winterzonvakanties op de Canarische Eilanden. Egypte vinden veel mensen toch gevaarlijk en het toerisme naar Gambia loopt niet heel hard, door de ebola epidemie in West Afrika. In plaats van Egypte en Gambia kiezen mensen voor zon, zee en strand op Gran Canaria, Tenerife of Lanzarote.
Bovenstaande zorgde ervoor dat een groot gedeelte van de hotels en appartementen volgeboekt waren en de wel beschikbare accommodaties hogere prijzen vroegen. Dat was voor ons natuurlijk niet heel gunstig. Hotels waren voor ons de grootste kostenpost.
We hoeven niet veel luxe (in Tenerife verbleven we in een 1 ster hotel) zolang het er maar schoon is en we een eigen badkamer hebben. In Fuerteventura hadden we gekozen voor een vrij prijzig All Inclusive hotel. We kwamen pas om 22.30 uur aan met de boot en dit was het goedkoopste hotel waar we zo laat nog konden inchecken.
Auto huren duur, benzine goedkoop
Een andere grote kostenpost was de autohuur. Op de Canarische eilanden kun je al voor zo’n 12 euro per dag een auto huren. Het probleem is alleen dat je die auto niet mee mag nemen op de ferry naar een ander eiland. Er zijn maar twee maatschappijen die dat doen: Avis en Europcar. Deze bekende autoverhuurmerken zijn een stuk duurder dan de lokale Canarische verhuurder, waardoor we relatief veel aan een huurauto hebben uitgegeven. De benzine is daarentegen wel goedkoop. Wij betaalden slechts € 0,99 per liter benzine.
Makkelijk oversteken met de boot
Ook de verschillende ferry’s die we tussen de eilanden hebben genomen namen een flinke hap uit het budget. Bij alle overtochten hebben we gekozen voor rederij Fred Olsen, één van de twee beschikbare ferrymaatschappijen. De andere maatschappij, Naviera Armas, was iets goedkoper maar had een zeer onhandige website en hele slome boten.
Mark had enorm last van zeeziekte en wilde het liefste zo snel mogelijk op het volgende eiland zijn. Voor die paar euro verschil kozen we liever voor comfort en makkelijke service. We konden de tickets online boeken, bij aankomst in de haven op onze mobiele telefoon de reservering laten zien, waarna de tickets ter plaatse voor ons werden uitgeprint. Ideaal!
Genieten van het eten
Eten op de Canarische eilanden is vergeleken met uit eten gaan in Nederland niet zo duur. We hebben in veel verschillende restaurants gegeten en op de meeste plaatsen was het verrukkelijk. Als je een keer op vakantie gaat naar een van de eilanden moet je zeker de traditionele Canarische gerechten proberen.
Zorg dat je reispartner dan ook iets Canarisch eet, want er wordt gebruik gemaakt van heel veel knoflook! Volgens mij stink ik er nog steeds naar! We hebben enorm genoten van het eten en daarom hier meer aan uitgegeven dan had gehoeven en we ons van te voren hadden voorgenomen.
Goedkope musea, prijzige activiteiten
Musea en boottochten zijn relatief goedkoop, terwijl dierentuinen, dolfinaria en waterparken vrij prijzig zijn. Ik was bij de meeste musea als 25 jarige gratis, terwijl Mark nooit meer dan vijf euro kwijt was. Gemiddeld kost een museum zo’n drie euro per volwassene.
Aan de boottocht op La Gomera waren we per persoon 40 euro kwijt. We zaten met negen personen op een boot en gingen vier uur lang op zoek naar dolfijnen en walvissen. Walvissen hebben we helaas niet gezien, dolfijnen des te meer! Wij vonden het iedere euro meer dan waard en als ik het vergelijk met boottochten elders op de wereld is veertig euro niet duur.
Rondreizen is niet goedkoop
Al met al is eilandhoppen op de Canarische Eilanden niet goedkoop. Het is een stuk duurder dan wanneer je een goedkope pakketreis naar een eiland boekt, daar een kleine auto huurt en zelf een eiland gaat verkennen. We hebben enorm veel lol gehad en een prachtige rondreis gemaakt langs vijf van de zeven Canarische eilanden. Nooit geweten dat deze eilanden zo mooi en divers zijn!
La Gomera is een van de minder bekende Canarische eilanden. Het heeft niet de stranden voor stomende zonvakanties en wordt vooral bezocht door Duitse wandelaars en hippies. En ons. Ik had me het meeste verheugd op ons bezoek aan dit eiland en ik werd zeker niet teleurgesteld!
Mooie uitzichten en bergroutes
Uitzicht over La Gomera
Op La Gomera heerst een rustig tempo. Het is een afgelegen eiland met een mini vliegveld waar vandaan je naar Tenerife en Gran Canaria kunt vliegen. Het vliegveld bestaat uit een kleine landingsbaan op een effen gemaakt stuk land op een klif in zee. Als de piloot verkeerd stuurt of niet hard genoeg afremt stort je zo in zee. Voor grote vliegtuigen is het niet geschikt. Ik was blij dat wij met de boot waren gekomen.
Er zijn geen snelwegen. Alleen een- of tweebaanswegen met heel veel haarspeldbochten. La Gomera is een bergachtig eiland en als je het eiland rondrijdt heb je prachtige vergezichten over de zee, de bergen en de valleien.
Terrassen op La Gomera
Kenmerk van het eiland zijn de duizenden terrassen die tegen de berghellingen zijn aangebouwd. Het eiland is eeuwenlang grotendeels zelfvoorzienend geweest en omdat het bijna nergens vlak is, werd landbouwgrond uit de bergen ontgonnen. De terrassen zijn niet geschikt om met een tractor te bewerken, dus alles wordt met de hand gedaan. Indrukwekkend!
Dure boodschappen
Als je naar La Gomera gaat, hou er dan rekening mee dat er geen normale supermarkten zijn, alleen minimarkten en kleine buurtsupers. Wij zouden van te voren boodschappen doen op Tenerife, maar stelden dat uit omdat de koelkastdingen dan te warm zouden worden, maar hadden daar achteraf spijt van. Boodschappen doen in de buurtsupers is ontzettend duur. Zo betaal je bijvoorbeeld vijf euro voor voorgegaarde magnetron gehaktballen, die je in Nederland voor een euro bij de Lidl kunt halen.
We overnachtten in het kleine plaatsje Playa Santiago. Er is een haventje met vissersbootjes en een paar restaurants waar je heerlijke verse vis kunt bestellen. Een groot gedeelte van La Gomera is bijna permanent in mist gehuld en toen wij hier waren was Playa Santiago het enige plekje op het eiland waar de zon scheen!
Geen wandeling door een storm
Rijden door het laurierbos in het nationale park
Er woedde een flinke storm op La Gomera. We wilden heel graag wandelen in het Parque Nacional de Garajonay, één van de laatst overgebleven laurierbossen. Het bos is miljoenen jaren oud en vroeger besloegen deze laurierbessen bijna heel Europa. Tegenwoordig vind je de laurierbessen alleen nog op La Gomera, de Azoren en Madeira.
Helaas konden we niet wandelen, omdat door de extreme regenval er overal sprake was van vallend gesteente en verschuivende wandelpaden. Als je sommige wandelpaden op La Gomera ziet begrijp je dat je dan niet kunt wandelen: sommige paden zijn supersmal en lopen langs een afgrond!
Rijden langs rotsblokken en over gladde wegen
Oppassen voor rotsblokken en gesteente op de weg
In plaats van wandelen hebben we toen een tocht met de auto rond het eiland gemaakt. Eerst door de laurierbossen, wat echt prachtig is. Daarna naar Agulo, een dorpje aan de kust. Onderweg zagen we tientallen watervallen, die ontstonden door de regen. Vanaf daar zijn we naar Vallehermoso gereden. Vallehermoso betekent “mooie vallei”en die naam doet het dorp zeker eer aan. Het dorpje ligt in een prachtige, groene kloof met aan weerszijden bergen.
Langs de helling van die bergen zijn honderden terrassen gebouwd. Sommigen worden nog steeds gebruikt, terwijl andere steeds meer afbrokkelen. Het uitzicht over het dorp en de vallei vanaf de weg is geweldig. Het hart van het dorp wordt gevormd door de Plaza Constitucion, waar je de cafeetjes en pensions vindt. Het dorp wordt overspoeld door Duitse wandelaars. Waarvan zeker 90 procent een afritsbroek draagt. Sommige Duitsers hadden zelfs een broek aan die je op twee (!) plaatsen kunt afritsen!
We hebben er de hele dag over gedaan om het eiland rond te rijden. We zijn door tientallen haarspeldbochten gereden en konden sowieso niet te hard rijden, omdat overal rotsblokken en stenen lagen en omdat op andere plekken de weg glad was van de regen.
Dolfijnenshow op zee
Dolfijnen springen uit het water
Iets dat je zeker moet doen als je op La Gomera bent is een walvis- en dolfijnentocht. Met een traditionele Canarische boot vaar je drie tot vier uur langs het eiland vanuit Valle Gran Rey. Dit is de bekendste badplaats van La Gomera. Het is een prachtig dorpje in een groene vallei, omgeven door bergen en terrassen.
Het dorp is erg Duits georiënteerd: er zijn Duitse bakkers, Duitse dokters en Duitse winkels. Op straat hoor je bijna alleen Duits. Daarnaast wonen hier veel hippies: er is een hoog gehalte aan dreadlocks, dames zonder bh, kinderen die tot op late leeftijd borstvoeding krijgen, mannen met lange haren en zonder shirt en je ziet veel kleurige gewaden.
De walvistocht was geweldig. Je vaart langs de ruige kust van La Gomera in een kleine houten boot. Als je moet plassen moet je met je kont aan de achterkant overboord. Ik heb de hele dag amper gedronken om te zorgen dat ik het vier uur zonder te plassen zou uithouden (het is gelukt!).
Al na een half uur varen kwamen we een grote groep dolfijnen tegen. De dolfijnen zwommen met ons mee en voerden een hele show op: ze maakten prachtige sprongen en salto’s die je normaal alleen in een dolfinarium ziet! Soms sprongen ze met zijn tweeën te gelijk uit het water. Geweldig!
Hippies in een visconservenfabriek
Een oude visconservenfabriek, nu ‘bewoond’ door hippies
Langs de kust van La Gomera bevinden zich een aantal oude visconservenfabrieken, die lang geleden gesloten zijn. De gebouwen storten langzaam in en er gaan tegenwoordig geen wegen meer naartoe, je kunt er alleen komen met de boot. De fabrieken worden bewoond door hippies. Hoe kun je leven zonder stromend water, elektriciteit of internet? Heel bijzonder dat mensen ervoor kiezen om het moderne leven, de luxe en het gemak achter zich te laten om in een oude, onbereikbare fabriek te gaan wonen.
Helaas hebben we tijdens de boottocht geen walvissen gezien. Ze zwemmen wel rond het eiland en in het vroege voorjaar trekken ze ook langs de Canarische eilanden, maar ze zitten natuurlijk diep onder water en helaas hebben ze zich niet laten zien terwijl wij er waren. Maar ook zonder de walvissen was de boottocht prachtig. Tegen de tijd dat de zon onder begon te gaan voeren we terug naar de haven.
Tip: huur een auto
Elke dag zagen we een regenboog
La Gomera was voor mij een droom die uitkwam en een paradijs op aarde. We hebben enorm genoten, ondanks het slechte weer. We vonden het heel jammer dat we weg moesten en ooit willen we La Gomera nog een keer bezoeken. We raden het aan iedereen aan! Als je niet meere dagen op het afgelegen eiland wilt doorbrengen, kun je er ook voor kiezen om ’s ochtends de boot vanaf Tenerife te nemen en een auto te huren. Je hebt absoluut een auto nodig om het hele eiland te kunnen verkennen. Veel plezier!
Al jaren wil ik heel graag naar la Gomera, het één na kleinste eiland van de Canarische Eilanden. Eindelijk was het nu zover! Na ons bezoek aan Gran Canaria en Tenerife was La Gomera aan de beurt. We namen de boot vanaf Los Christianos op Tenerife naar San Sebastián de la Gomera, de hoofdstad van La Gomera.
Varen door een storm
De boottocht was prachtig. Het eerste gedeelte was het prachtig weer en zaten we op het buitendek in de zon. Na ongeveer een half uur voeren we een storm in. Het begon keihard te regenen en we vluchtten naar binnen.
De rest van de reis regenende het flink en de boot ging aardig heen en weer. Mark was blij toen we er waren, want hij voelde zich inmiddels niet zo lekker. Tegen de tijd dat de boot aanmeerde in San Sebastian de la Gomera was het opgeklaard en scheen de zon.
Laatste overnachtingsplek van Columbus
San Sebastián is een klein stadje. Het is meer een groot dorp dan een hoofdstad. Het is de laatste plek waar Columbus stopte voor hij de oversteek naar Amerika maakte en zo het nieuwe continent ontdekte.
We zijn op de plek geweest waar hij zou hebben overnacht, Casa de Colon en op de plek waar hij zou hebben gebeden voor een veilige overtocht, Iglesia de La Virgen de la Asuncion.
Moorden, executies en verkrachtingen
De bekendste bezienswaardigheid van San Sebastián de la Gomera is de Torre del Conde. Dit is een fort, gebouwd in 1447. Het is het oudste gebouw dat je tegenwoordig nog op het eiland vindt en het was het eerste gebouw van enige betekenis op La Gomera.
Torre del Conde, een fort gebouwd in 1447
De Torre del Conde heeft een bijzondere geschiedenis, zet je schrap! In 1488 werd de gouverneur van La Gomera, Hernan Peraza, vermoord nadat hij een pact met de lokale bevolking had verbroken en zijn vrouw bedroog met een lokale schoonheid, die tevens de verloofde van één van de machtigste mannen van het eiland was.
Terwijl hij samen met de lokale schoonheid was, werd hij vermoord en vervolgens togen de woedende mannen naar Villa de las Palmas, de voorloper van San Sebastián, om de Spanjaarden aan te vallen. De bedrogen vrouw van Hernan Peraza vluchtte naar de Torre del Conde en sloot zichzelf op, wachtend op hulp. Die kwam in de vorm van de wrede gouverneur van Gran Canaria. Hij beval de executie van alle mannen ouder dan vijftien jaar op La Gomera.
Een golf van geweld overspoelde het eiland: de mannen werden verdronken, opgehangen en gespietst. De vrouwen werden verdeeld onder de militairen en de kinderen die uit de verkrachtingen voortkwamen werden verkocht als slaaf. Om het karwei helemaal af te maken, werden ook 300 mannen, oorspronkelijk afkomstig uit La Gomera, geëxecuteerd op Gran Canaria. Gelukkig is het tegenwoordig een stuk gezelliger op La Gomera! ;-)
Prima te doen als dagtrip
San Sebastián is een heerlijk stadje om doorheen te wandelen en je kunt de hele stad bezichtigen in een middag. Het is dan ook niet voor niets een favoriete bestemming om te bezoeken als je vakantie viert op Tenerife. Met de boot ben je er in 70 minuten en je kunt prima op één dag heen en weer.
Op Tenerife vind je de hoogste berg van Spanje: de Teide. 3718 meter hoog is hij en eigenlijk is het geen berg, maar een vulkaan. Met helder weer kun je de Pico del Teide zien vanaf de eilanden La Gomera en Gran Canaria.
Het gebied rondom de vulkaan is uitgeroepen tot nationaal park vanwege de bijzondere planten die leven in het barre klimaat: maar liefst veertien plantensoorten vind je nergens anders ter wereld en dat is ook de reden dat het Parque Nacional del Teide is uitgeroepen tot werelderfgoed en op de Unesco lijst staat.
Horizontale regen
Wij zijn twee keer naar het nationaal park geweest. De eerste dag was het superslecht weer. Door de stromende regen reden we in 1,5 uur naar de voet van de Teide. Onderweg was het glad en op sommige plekken lag er gesteente op de weg. In het park was het koud, slechts drie graden. Mark vond dat niet zo erg, want nu kon hij voor het eerst zijn nieuwe rendier-kersttrui aan!
Er stond een snijdende wind en de regen zagen we horizontaal voorbij komen. Terwijl ik in de auto bleef zitten (slecht, ik weet het! Maar door dit weer liet ik liever Mark rennen dan dat ik het zelf doe) rende Mark naar het bezoekerscentrum om te vragen waar de kabelbaan naar de top was en of die überhaupt open zou zijn.
Door een vulkaan gelopen
Als je naar de top van de Teide wilt kunt je dit te voet doen (heb je wel een vergunning voor nodig die je van te voren kunt aanvragen) of met een prachtige kabelbaan die je in ongeveer acht minuten naar boven brengt. Natuurlijk was de kabelbaan gesloten en ook wandelen werd ons afgeraden. Er werd sneeuw verwacht en het weer zou alleen maar slechter worden.
We hebben nog een beetje door het park gereden, maar we konden niets zien. Het zicht was beperkt tot een paar meter. We zijn nog wel naar een vulkaanmuseum geweest waarbij de ingang erg leuk was: het is net alsof je door het binnenste van de vulkaan loopt! Er waren ook Nederlanders. Die kon ik herkennen aan hun fel gekleurde jaren tachtig jassen (helaas waren die jassen waarschijnlijk pas een paar jaar oud) met het opschrift “vrienden van het platteland.”
Veel wind en veel mist onderweg
Twee uur wachten voor de kabelbaan? Mooi niet!
De tweede keer dat we naar het nationaal park gingen, was op de reis van La Gomera naar Fuerteventura. We moesten via vier eilanden reizen en Tenerife was er een van. We hadden speciaal de vroege boot vanaf La Gomera genomen en waren om vijf uur opgestaan. De weersverwachting voor de Teide was goed: stralend weer met amper wind. Dit was onze kans om toch naar de top te kunnen!
Vanaf de boot zijn we zo snel mogelijk naar de vulkaan gereden om voor de tourbussen aan te zijn. In het reisboekje stond dat je soms wel twee uur moet wachten voordat je met de kabelbaan naar boven kunt, omdat er zo’n lange rij staat. Onderweg haalde Mark alle bussen in. We namen het braamstruikse binnenpad om een stuk af te snijden.
Toen we weer op de hoofdweg kwamen waren we voor een bus uitgekomen, die we op de oude hoofdweg hadden zien rijden vanaf ons supersteile binnendoor weggetje. Yes!! We waren euforisch. In no time waren we op de berg. Direct doorgescheurd naar de kabelbaan. Het was 09.30 uur. Er was pas één bus en geen rij!
We konden geen kaartje kopen
Het weer was heerlijk: een strakblauwe lucht en geen wind. De top van de Teide was prachtig besneeuwd. Het perfecte weer om bovenop de vulkaan prachtige foto’s te maken! Gauw de winterkleren aangetrokken. Sokken aan, laarzen aan, Mark een vest aan en deze keer mocht ik de rendiertrui aan! Waar kunnen we een kaartje voor de kabelbaan kopen? De kassa voor de kabelbaan was niet bemand.
Ik in Mark’s rendiertrui!
We liepen naar binnen om te vragen waar we een kaartje konden kopen. We kregen een antwoord dat we nooit verwacht hadden: de kabelbaan was WEER gesloten! Toen ik die dame, die me dit slechte nieuws bracht, appelig aankeek perste ze er uit: vanwege de sneeuw. Wat? Dit kon ze toch niet menen? Hoe moet dat dan met een skilift, gaat die ook niet als er sneeuw ligt?
Wat vreemd. Uiteraard gaat veiligheid voor alles en ik weet natuurlijk niet alle ins en outs van die berg, maar dit leek me enorm overdreven. Dat de lift dicht gaat met harde wind en regen of als het sneeuwt kan ik me nog voorstellen. Maar dit sloeg helemaal nergens op!
Eigenlijk was ik best wel boos. Dit was onze laatste kans om bovenop de Teide te staan en we hadden er nooit bij stil gestaan dat de lift gesloten kon zijn. Er gingen ook gewoon liftbakjes heen en weer met een liftbediende.
Must-see als je naar Tenerife gaat
We hebben maar foto’s van de vulkaan gemaakt vanaf beneden en zijn gaan wandelen bij de Roques de García. Dit zijn prachtige rotsformaties die zijn ontstaan door verticale magma stromen en erosie. Je kunt er omheen wandelen en dat hebben we toen maar gedaan :-)
Na de wandeling hebben we door het park gereden en zijn we op veel plekken gestopt om foto’s te maken. Er zijn talloze miradors, uitkijkplaatsen, waar je prachtige vergezichten hebt en soms zelfs de zee kunt zien!
Ook zonder op de top van de Teide te hebben gestaan, hebben we een prachtige dag in het Parque Nacional del Teide gehad. We vonden het superjammer, maar het uitzicht op de berg en over het hele eiland maakte een bezoek aan het nationaal park zeker de moeite waard. Als je naar Tenerife gaat, is een bezoek aan dit bijzondere vulkanische landschap een must!
Siam Park en Loro Parque zijn twee pretparken van dezelfde eigenaar op Tenerife. Het Siam Park is een waterpark en verkozen tot beste waterpark ter wereld. Het Loro Parque is een dierentuin en dolfinarium in één en behoort tot de top drie dierentuinen ter wereld. We hebben een combi ticket voor beide parken gekocht en ons flink vermaakt!
Oppassen voor de soakzone
Loro Parque is één van de bekendste attracties op Tenerife. Het park is ooit begonnen als papegaaienpark en nog steeds vind je er een papegaaienshow en heel veel vogels. Daarnaast heeft het park zich steeds meer ontwikkeld als dolfinarium: er worden shows gegeven met dolfijnen, orka’s en zeeleeuwen.
Als je naar een orka show gaat, kijk dan goed uit waar je gaat zitten. Er is een flink grote soakzone en als je daar plaats neemt, word je gegarandeerd nat. En ik kan het weten!
De orka show is afgekeken van Seaworld en toen ik daar was wilde ik natuurlijk met de bek vooraan zitten! Mark wees me op de soakzone, maar ik zei dat je op de tweede rij niet nat zou worden. Dat is immers bij het dolfinarium in Harderwijk ook niet zo ;-)
Stinken naar haring en een kapotte camera
Het dolfinarium in Harderwijk was mijn enige referentiekader en ik wilde persé vooraan zitten, dus namen we plaats op de tweede rij zodat we de orka’s goed konden zien. Er werden filmpjes afgespeeld met als waarschuwing “you will get wet!” En vooral veel huilende natte kinderen. En nog steeds ging er bij mij geen lichtje branden dat ik wel eens nat zou worden op mijn ‘veilige’ tweede rij.
Ik had die dag mijn mooie jurk aangetrokken, want in al die nationale parken was dat niet zo handig. Toen de orka ineens heeeeel dichtbij kwam, was ik helemaal gelukkig. Wat een mooie foto’s kon ik zo maken!
Hij dook onder, ineens komt die hele grote staart omhoog en begint die water het publiek in te smijten! Vies zout, vissig water! Over mijn nette jurk en mijn camera die ik vol in het waterkanon hou omdat ik zo’n mooie foto van de orka wilde nemen!
De rest van de dag rook ik naar haring en mijn camera heeft het niet overleefd. De verdere reis hebben we foto’s met de mobiele telefoon gemaakt. Goed… hier heb ik van geleerd en ik ga nooit meer te dicht bij een aquarium zitten.
In Sea World was in de soakzone zitten niet zo’n goed idee
Aapjes kijken
Als je niet nat wilt worden, kun je ook in Loro Parque beter buiten de soakzone gaan zitten. Ook hier worden de orka’s aangemoedigd om je nat te spetteren met hun staart. De bezoekers die ik bij de orka show vooraan zag zitten waren wel goed voorbereid: de meesten had een regenponcho aan en wilden vooral zo nat mogelijk worden!
Behalve orka’s zijn er nog veel meer dieren zoals tientallen soorten bijzondere vogels, leguanen, miereneters (die had ik nog nooit gezien) en gorilla’s. In een prachtig verblijf met een waterval wonen twee gorilla’s. Wat een prachtige beesten!
Ze zaten wel steeds expres met hun rug naar het publiek, dus ik weet niet of ze het wel zo leuk vinden om dagelijks door honderden mensen bekeken te worden. Het was echt een geval van “aapjes kijken”.
Op een loopband langs de pinguïns
Wat ik helemaal geweldig vond was het pinguïnverblijf! Dat is een supergroot verblijf waar vier soorten pinguïns wonen. Je hebt er de keizerspinguïn (de grootste pinguïnsoort), de ezelspinguïn, de stormbandpinguïn en mijn favoriet: de zuidelijke rotspinguïn met zijn prachtige wenkbrauwen!
De altijd vrolijke zuidelijke rotspinguïn
Je gaat staan op een loopband en in ongeveer tien minuten wordt je het hele verblijf doorgesjeesd (niet dus, het gaat super langzaam, maar zo heb je wel de kans om alle pinguïns goed te bekijken).
Beste dierentuin ter wereld?
Zelf vonden we Loro Parque een beetje tegenvallen. Het is verkozen tot de op twee na beste dierentuin ter wereld door Tripadvisor, maar dat was het voor ons zeker niet. Alle shows waren vrij rustig en kalm en de dolfijnen en zeeleeuwen doen dezelfde trucjes die ze ook in andere dolfinariums doen.
Niets speciaals waardoor het één van de beste dierentuinen ter wereld zou moeten zijn. Ik denk dat wel een heel leuk park is als je kinderen hebt en je met hun even iets anders wilt dan zon, zee, strand en zandkastelen bouwen.
Siam Park en Loro Parque zijn twee pretparken van dezelfde eigenaar op Tenerife. Het Siam Park is een waterpark en verkozen tot beste waterpark ter wereld. Het Loro Parque is een dierentuin en dolfinarium in één en behoort tot de top drie dierentuinen ter wereld. We hebben een combi ticket voor beide parken gekocht en ons flink vermaakt!
Het eerste pretpark dat we bezochten was het Siam Park. In dit waterpark vind je tig glijbanen, een lazy River die op het einde toch niet zo lazy is en een strand met een golfslagbad met enorme golven.
Onder de haaien door
De eerste attractie waar we in konden was de lazy river. We pakten een band voor twee personen en het water, dat verwarmd zou zijn, bleek ijskoud. Die lazy River was wel heel sloom en schoot maar niet op. Uiteindelijk is Mark zelf gaan lopen en ging het zo een stuk sneller. Alleen bleek er aan de rivier geen einde te komen! Mark liep en hij liep en hij liep, maar nergens konden we er uit.
Toen we aan de Spaanse badmeester vroegen waar we eruit konden, stuurde hij ons helemaal de verkeerde kant op en in plaats van dat we er uit gingen, kwam er nog een heel stuk. Dit was trouwens wel veel leuker: we werden met band en al opgetakeld en daarna naar beneden losgelaten waardoor we door de grachten scheurden. We gingen onder een haaienbassin door, dus we zagen de haaien boven ons zwemmen!
Tower of Power
We zijn van een paar glijbanen geweest, hebben tegen elkaar geracet op een glijbaan met een matje en toen zagen we Hem: de glijbaan der glijbanen, de heilige graal, enz, enz, enz….. De Tower of Power!
Uiteraard durfde ik hier niet vanaf, maar ik “stimuleerde” Mark om het vooral wel te doen. In zijn ogen zag ik de twijfel en uiteindelijk zei hij ja! Moedig liep hij naar de enorme trap die hem naar de top moest brengen en terwijl ik deze heldendaad filmde ging Mark van de glijbaan.
Hij suisde naar beneden van ongelofelijke hoogte en met een enorme snelheid. Binnen een paar seconden was hij beneden en zag ik hem onder me door het haaienbassin schieten. Hij vond het geweldig! Helaas mocht de GoPro niet mee dus die lag nog boven en moest Mark nog een keer de Tower of Power beklimmen om de camera op te halen.
Zodra het golfslagbad golven begint te maken (ieder uur) rent iedereen als een dolle het water in. Dat komt omdat er enorme golven worden geproduceerd en je waant je net een surfer in Hawaii. Iedereen probeert met de golven mee te zwemmen!
We hebben een topdag gehad in het Siam Park en we zijn overal in geweest waar we met zijn tweeën in konden (een paar glijbanen kunnen helaas alleen door groepen van vier personen worden gebruikt). In veel glijbanen zijn we meerdere malen geweest. Het was hartstikke rustig dus we hoefden nergens te wachten. We hebben de hele dag het park door gerend! Ondanks het koude water was het geweldig!
In het hotel waar we in Santa Cruz verbleven, lagen allemaal foldertjes van restaurants en leuke uitjes. Zo kwamen we erachter dat je op Tenerife kunt karten (helaas te weinig tijd) en dat er een All you can eat Chinees zat (voor een tientje hebben we ons helemaal zat gegeten, afwisseling van de tapas :-)
Parcours van touwen en bruggen
Een van de folders was van het Forestal park waar je kunt zip-linen of tokkelen. Nou is dat iets dat ik al jaren wil! In Mexico en Amerika kon het ook, maar vond ik het veel te duur. Honderd dollar (ongeveer 75 euro) per persoon had ik er niet voor over. Op Tenerife daarentegen konden we zoveel zip-linen als we wilden voor slechts 22 euro. Dit was mijn kans!
Op een regenachtige dag vertrokken we naar de bergen van Las Lagunetas waar het Forestal Park in de bomen is gebouwd. Naast zip-lines, bleek er een heel parcours van touwen en bruggen tussen de bomen te hangen. Het bleek best wel hoog te zijn. We kregen uitleg over hoe je jezelf moest zekeren en toen kon de pret beginnen.
Doodsangsten op de touwbrug
Er was keuze uit twee parcours: het sportparcours en het familieparcours. Wij kozen natuurlijk voor het sportparcours! Toen ik de eerste touwladder zag schrok ik me dood. Die ging wel heel hoog de boom in….
Ik klom in de touwladder, maakte me vast en klom omhoog. De touwladder ging heen en weer. Ik hield me voor om vooral niet naar beneden te kijken. Met knikkende knieën klom ik op het platform en maakte me stevig vast aan de boom. Mark kwam achter me aan.
Toen kwam het volgende obstakel: tussen die twee hoge bomen waren een paar touwen gespannen met af en toe een plankje hout ertussen waar je op kon staan. Wat een drama. Doodsbang ging ik de touwbrug over naar de volgende boom. Maar wat er toen kwam ging me echt te ver…
Ongewild boomknuffelen
Ongeveer vier meter van de boom hing een levensgroot spinnenweb. Het was de bedoeling dat je een hele grote sprong nam en in het spinnenweb op tien meter hoogte zou landen. Je moest uit dat spinnenweb omhoog klimmen naar het volgende platform. Mij niet gezien. Dit ging me veels te ver.
Welk weldenkend mens springt uit een boom in een paar touwen op tien meter hoogte? Mark dus. Terwijl ik de boom omarmde nam hij een reuzensprong en landde in het spinnenweb. Hij klom verder naar het volgende platform waarna hij werd beloond met een prachtige zip-line waar hij vanaf gleed.
Ondertussen stond ik nog steeds met al mijn kracht de boom te knuffelen. Er kwamen steeds meer mensen op dat kleine platformpje om de boom en ik was ervan overtuigd dat we zouden neerstorten. De begeleider die vanaf de grond geërgerd naar me keek, zei tegen de rest van de mensen dat ze beneden moesten wachten.
Iemand was zo lief om me van de boom los te koppelen en me vast te maken aan de touwbrug terug. Met heel veel aanmoediging (en een rood hoofd van schaamte) liep ik stapje voor stapje terug. De touwbrug naar beneden was een drama, maar gelukkig waren de medezip-liners heel lief en werd ik enorm geholpen. Ik schaamde me dood maar durfde echt niet!
Voetje voor voetje
Eenmaal op de grond besloten we toch maar voor het familieparcours te gaan. Deze was iets minder hoog, maar een stuk heftiger dan je van een familieparcours zou verwachten. Bij familie denk ik aan kindvriendelijke pretparken, sprookjes, buggy’s en niet hoger dan een meter van de grond. Dat bleek dus niet het geval.
Het familieparcours was supergaaf en eigenlijk ook wel erg eng. Vooral die touwbrug waar je met je linkervoet op het ene touw stond en met je rechtervoet op het andere en je zo voetje voor voetje moest voortbewegen. Alleen ‘knakte’ dat touw elke keer als ik mijn voet verzette, alsof hij mijn gewicht niet hield en elk moment kon knappen.
Op mijn rug door de tunnel
Mandy gaat op haar rug door de tunnel
Tussen twee bomen was er ook een soort houten tunneltje gespannen waar doorheen moest. Alleen waren mijn knieën na een val helemaal kapot en kon ik niet op m’n knieën door het tunneltje. Op mijn rug dan maar! God ik was zo onhandig.
Ik probeerde m’n vingers tussen de houtjes te wurmen en me aan m’n vingertoppen verder te trekken. De zekering bleef steeds haken en om die verder te trekken moest ik steeds een stukje omhoog en dan in ik me zo weer ver trekken. Het was superzwaar en Mark lachte me keihard uit. Na een kwartier kwam ik eindelijk het tunneltje uit.
Onder de modder
De ziplines waren geweldig! Je moest in je tuigje gaan zitten op het platform in de boom en je dan laten gaan. Je ging steeds harder naar beneden en ik had bijna het gevoel alsof ik vloog. Op het einde moest je, zodra je de grond raakte, mee rennen. Op de een of andere draaiden Mark en ik steeds, waardoor we achterstevoren op onze rug landen en nog meters werden meegesleept.
Na het hele familieparcours te hebben afgelegd waren we supervies. Omdat we steeds op onze rug landden zaten we van top tot teen onder de modder. Ook na het wassen waren de kleren niet meer schoon te krijgen, die hebben we dus later weggegooid.
Het Forestal Park in Tenerife was voor ons een topuitje en absoluut iets dat we niet hadden willen missen!
Tenerife is het grootste Canarische eiland. We hebben daarom in twee plaatsen overnacht: in de hoofdstad Santa Cruz de Tenerife in het noorden van het eiland en in Costa del Silencio in het zuiden van Tenerife.
Alleen op pad
De hoofdstad van Tenerife, Santa Cruz, heeft een heerlijke en gezellige sfeer. Ik heb hier met veel plezier een paar dagen doorgebracht. De stad heeft een paar hele mooie, maar ook een paar hele lelijke (bijna Oostblok achtige) gebouwen.
Normaal bekijken Mark en ik samen alle bezienswaardigheden en maakt hij de foto’s terwijl ik de reisgids ben, maar omdat Mark nodig moest werken (eindelijk goed internet!) ben ik alleen op pad gegaan. Dat beviel prima, we zijn normaal gesproken 24 uur per dag samen en dat zeven dagen in de week. We wonen samen, werken samen, eten samen en slapen samen. Het is dan fijn om even geen Siamese tweeling te zijn en alles zelf te zoeken.
Mijn citytour begon in het Museo de Bellas Artes, het museum van de schone kunsten. In het museum waren allemaal mannen aan het werk die mij in ratelend Spaans probeerden uit te leggen dat het museum niet gesloten was, maar werd verbouwd en dat ik naar de bovenste verdieping kon. Toen ik dat eenmaal begreep (tien minuten en een paar wanhopige blikken later) bleek het museum niet zo veel voor te stellen. Het bestaat uit een paar kleine zalen waar slechts een paar schilderijen hangen. Ik was langer met de bouwvakkers in gesprek dan in het museum zelf.
Schaamhaar, een fluit en een gitaar
Via de winkelstraat met allemaal leuke winkeltjes en restaurants kwam ik uit bij het Tenerife Espacio de las Artes, het moderne kunstmuseum van Tenerife. Dit zit in een heel bijzonder gebouw uit 2008. Binnen vind je zowel het museum als de kunstacademie. Moderne kunstmusea….. Vaak zitten er hele mooie kunstwerken tussen, maar er zitten altijd kunstenaars tussen die elkaar in bizarre kunst moeten overtreffen. Zo zagen we in San Francisco een kerk gemaakt van kogels en wapens met een ruggengraat erin en in Istanbul een filmpje waarin de kunstenaar in SM pak geketend in een garage nationalistische gedichten ging voordragen.
Ook in het Tenerife Espacio de las Artes was er een vreemd filmpje van naakt dansende mensen met veeeeels te veel schaamhaar op een tafel in een restaurant met een fluit en een gitaar. Juist. Aan de andere kant waren er ook bijzondere schilderijen, tentoonstellingen en prachtige naaktfoto’s. Er is een vaste tentoonstelling en twee zalen met wisselende exposities.
Eten van de Mercado
Toen ik vervolgens op zoek ging naar het natuurkundig museum, liep ik helemaal verkeerd en kwam ik per ongeluk uit bij de Mercado de Nuestra Señora de Africa, een super leuke markt met allemaal kraampjes. Mensen verkochten er groente, vreemde soorten fruit, zelf geplukte paddestoelen, kastanjes, vlees, kip, zelfgemaakte worsten, bloemen en nog veel meer.
Dragonfruit gekocht
Ik had honger maar wilde niet in m’n eentje bij een eetstalletje gaan zitten (dat voelde toch wat ongemakkelijk) dus heb een stuk fruit met een lepeltje erbij gekocht. Ik had geen idee wat het was maar het zag er wel heel lekker uit en het smaakte ook goed. Nadat ik een foto op Facebook had gezet waren er mensen die wel wisten wat voor fruit het was: drakenfruit. Ik vond de Mercado super leuk! Echt een aanrader als je een keertje naar Santa Cruz de Tenerife gaat.
Uiteindelijk bleek het natuurmuseum van Tenerife op de hoek te zitten. Het Museo de la Naturaleza y el Hombre is een museum dat aan de natuur en de oorspronkelijke bewoners van de Canarische eilanden is toegewijd. De reden dat ik dit museum heel graag wilde bezoeken, is omdat er mummies van de oorspronkelijke bewoners, de Guanchos tentoon worden gesteld. Sommige mummies zijn goed bewaard gebleven en hebben nog haren. Van anderen zijn alleen een arm of een voet te zien. Helaas zijn de bijschriften alleen in het Spaans, dus ben ik niet veel te weten gekomen over het leven of de begrafenis rituelen van de Guanchos.
Interessante stad en lekker eten
Ik heb de hele dag door Santa Cruz gewandeld en een kerk, de oude stadsmuren, nog een kerk en wat winkeltjes bekeken.
Santa Cruz de Tenerife is misschien niet de meest indrukwekkende stad die je ooit in je leven zult zien en ook niet de mooiste. Maar Santa Cruz is wel een heel gezellig stadje met een leuke markt, een paar interessante musea en restaurants waar je heerlijk kunt eten. Als je op Tenerife bent raad ik je Santa Cruz dan ook zeker aan!
Mijn favoriete bezigheid in Santa Cruz was absoluut eten. Je hebt er keuze uit tientallen restaurants en tapasbarretjes en bijna overal is het eten goed en niet te duur. Met ons basis Spaans kwamen we redelijk uit de menukaart, dus we hebben geen stierenballen besteld ;-)
Paarse armpjes met mini zuignapjes
Wel hebben we ergens calamares besteld en we hadden verwacht om de gefrituurde inktvisringen a la Romana te krijgen. In plaats daarvan kregen we inktvisarmen en mini inktvisjes met kop en armen er nog aan! Toen moesten we wel even slikken. Inktvis is heerlijk, maar alleen als het niet herkenbaar is als inktvis.
Ik vind die paarse armpjes met mini zuignapjes niet echt aantrekkelijk om te eten en het oog wil ook wat. Toen we de inktvis toch maar proefden was het heerlijk! We hebben het bord nog net niet schoongelikt!
Iets teveel knoflook
Op één avond na hebben we overal traditioneel Canarische gegeten. Die andere avond waren we moe en hadden we enorm zin in iets anders dus…. Gingen we naar een all you can eat Chinees buffet voor een tientje!
All you can eat Chinees buffet
Overal op de Canarische Eilanden krijg je aardappelen in de schil met veel zout geserveerd. Er hoort een traditionele Mojo saus bij die je in een groene en rode variant hebt. In beide zit veel knoflook en de rode is iets scherper dan de groene. Sowieso is knoflook het bindende ingrediënt in veel Canarische gerechten.
Ik had Canarische kip besteld en kreeg kip gesmoord in minstens een bol knoflook. Die stukjes knoflook waren heerlijk geroosterd en een beetje zoet, maar Mark hield de rest van de avond flink afstand van mij! :D
