Ooit, in een ver en donker verleden, lieten Mark en ik ons verleiden om een camper te huren. We hadden drie maanden verkering en zagen een aanbieding op Groupon voor een Volkswagen camperhuur. Je kon zo’n leuk, ouderwets T1 busje huren maar vanwege het beperkte aantal kilometers dat bij de huur zat inbegrepen en we het toch niet helemaal vertrouwden met zo’n oud ding gingen we voor de huur van een Volkswagen T4 camper.
Geen lucht meer
Bij aankomst bij het verhuurbedrijf in Utrecht bleek deze camper ook aardig oud te zijn. Bij het starten moest je “choken”, iets waar ik nog nooit van gehoord had, maar wat Mark (een stuk ouder) zich nog uit zijn kindertijd kon herinneren toen zijn moeder ook een auto had waarbij je dat moest doen. We werden ook gewaarschuwd dat we bij elke tankbeurt het oliepeil moesten controleren en deze regelmatig moesten bijvullen.
We gingen op pad en onze eerste stop was de Burcht van Vianden in Luxemburg. We konden onze camper parkeren in het dorp en moesten daarna de heuvel opwandelen naar de burcht. Het was een vrij steil pad. Mark heeft astma en na de steile wandeling naar boven kreeg hij geen lucht meer. Zijn medicijnen lagen helaas nog beneden. Sindsdien zorgen we ervoor dat we altijd een extra set medicijnen in de rugtas hebben.
De burcht zelf was prachtig en vooral heel groot. Er waren al veel bekende mensen geweest, getuige de tientallen foto’s aan de muur van staatshoofden en filmsterren aan de muren. We hebben een paar uur rondgelopen en zouden toen naar Luxemburg stad gaan.
Luxemburg onvindbaar
Helaas konden we Luxemburg nergens vinden. We hadden navigatie én een kaart, maar de weg naar Luxemburg was afgesloten en nergens stond waar we dan wél langs moesten rijden. Elke keer kwamen we bij hetzelfde punt uit waar een groot bord van de wegafsluiting stond. Na 1,5 uur rondjes rijden waren we het zat en besloten we naar Klein Zwitserland te rijden. Klein Zwitserland is een prachtig natuurgebied in Luxemburg aan de grens met Duitsland. Hier hebben we de rest van de dag doorgebracht.
Onze eerste ruzie
’s Avonds zouden we overnachten op een camping in Frankrijk in de buurt van Metz, op ongeveer 1,5 uur rijden vanaf Luxemburg. We zouden goedkoop gaan tanken in Luxemburg, want we hadden niet een heel groot budget en die camper was een dorstig ding. Bij het verhuurbedrijf was ons verteld dat als we gingen tanken, we goed moesten opletten dat we niet bij een te laag tankstation zouden tanken, omdat je dan kans had dat het niet paste en we de hele bovenkant van de camper zouden slopen. Dit was voor Mark reden om te denken dat we bij de vrachtwagens moesten tanken, deze waren immers toch ook hoog?
Helaas konden we niet meer terug om alsnog bij de auto’s te tanken. Dat hield in dat we 40 kilometer in Frankrijk moesten rijden voor we de eerste afrit vonden om aan de andere kant de snelweg weer op te komen en weer veertig kilometer terug moesten rijden naar Luxemburg om bij goedkoop te kunnen tanken. We waren nogal moe en hier hebben we onze eerste ruzie gehad, hahaha.
Verkleumd naar bed
Om 21.30 uur kwamen we uiteindelijk totaal uitgeput aan op de camping. We waren toe aan een warme douche en gingen op zoek naar het toiletgebouw. Daar vonden we een douche die niet op het koude weer van april was ingericht…. Het hele douchegebouw was open, inclusief de douchecabines, en om water te krijgen moest je aan een soort van ziekenhuisbed handvat hangen. Haren inzepen en ondertussen aan dat ding hangen ging niet, dus het was super koud. Totaal verkleumd kwam ik weer in de camper, waar we de volgende hindernis moesten nemen: het bed.
Je kon boven in de camper slapen of van de banken een bed maken. Er was geen trappetje waarmee we boven konden komen en dat was erg krap, dus we besloten van beneden een bed te maken. Dat was even puzzelen zo in het donker, maar na een half uur stond het bed. Er was alleen een klein probleem: in deze camper zat gaan toilet dus die hadden we er al los bij gehuurd.
Benen op het aanrecht
Ik moet ’s nachts minstens twee keer naar het toilet en midden in de nacht over een donkere, koude camping lopen zag ik niet zo zitten. Maar ik had ook niet verwacht dat het meegebrachte toilet niet afgeschermd kon worden. In de campers die mijn ouders hadden was altijd voldoende ruimte en was er altijd een aparte douche en toilet. Hier niet. Het chemisch toilet paste nét aan Marks voeten einde. En we kenden elkaar pas een paar maanden…..
Uiteindelijk kon ik het niet meer ophouden en ben ik het bed uitgeklommen. Heel zachtjes, zodat hij vooral niet wakker zou worden. Ik kon op de wc zitten als ik mijn benen op het aanrecht legde. Wat een ellende.
Ondanks alles was het heerlijk
We hebben niet lekker geslapen. Het was ijskoud en het bed was keihard. Toen we het hele douche ritueel weer moesten herhalen waren we het helemaal zat. We hebben een hotel geboekt en zijn de rest van de week van hotel naar hotel gereden met onze camper.
We hadden de camper vol met eten en kookten op spiritus. De rookworst warmden we op in de wasbak van de hotelkamer. Heerlijk!
We reisden van Frankrijk naar Italië waar een vriendin van Mark woonde. We zijn een paar dagen bij haar op bezoek geweest en doorgereisd naar Verona, Vicenza en Padova. We hebben het heerlijk gehad en ontzettend gezellig. Twee maanden later gingen we voor onze tweede vakantie samen!
Klinkt eigenlijk best tof, op de pech en ongemakken na, en zo te zien hebben jullie het gered samen :)
Ja, dat gaat gelukkig altijd prima samen! :-)
Super leuk verhaal… Na zoiets valt alles mee, toch?