La Gomera is een van de minder bekende Canarische eilanden. Het heeft niet de stranden voor stomende zonvakanties en wordt vooral bezocht door Duitse wandelaars en hippies. En ons. Ik had me het meeste verheugd op ons bezoek aan dit eiland en ik werd zeker niet teleurgesteld!
Mooie uitzichten en bergroutes
Op La Gomera heerst een rustig tempo. Het is een afgelegen eiland met een mini vliegveld waar vandaan je naar Tenerife en Gran Canaria kunt vliegen. Het vliegveld bestaat uit een kleine landingsbaan op een effen gemaakt stuk land op een klif in zee. Als de piloot verkeerd stuurt of niet hard genoeg afremt stort je zo in zee. Voor grote vliegtuigen is het niet geschikt. Ik was blij dat wij met de boot waren gekomen.
Er zijn geen snelwegen. Alleen een- of tweebaanswegen met heel veel haarspeldbochten. La Gomera is een bergachtig eiland en als je het eiland rondrijdt heb je prachtige vergezichten over de zee, de bergen en de valleien.
Kenmerk van het eiland zijn de duizenden terrassen die tegen de berghellingen zijn aangebouwd. Het eiland is eeuwenlang grotendeels zelfvoorzienend geweest en omdat het bijna nergens vlak is, werd landbouwgrond uit de bergen ontgonnen. De terrassen zijn niet geschikt om met een tractor te bewerken, dus alles wordt met de hand gedaan. Indrukwekkend!
Dure boodschappen
Als je naar La Gomera gaat, hou er dan rekening mee dat er geen normale supermarkten zijn, alleen minimarkten en kleine buurtsupers. Wij zouden van te voren boodschappen doen op Tenerife, maar stelden dat uit omdat de koelkastdingen dan te warm zouden worden, maar hadden daar achteraf spijt van. Boodschappen doen in de buurtsupers is ontzettend duur. Zo betaal je bijvoorbeeld vijf euro voor voorgegaarde magnetron gehaktballen, die je in Nederland voor een euro bij de Lidl kunt halen.
We overnachtten in het kleine plaatsje Playa Santiago. Er is een haventje met vissersbootjes en een paar restaurants waar je heerlijke verse vis kunt bestellen. Een groot gedeelte van La Gomera is bijna permanent in mist gehuld en toen wij hier waren was Playa Santiago het enige plekje op het eiland waar de zon scheen!
Geen wandeling door een storm
Er woedde een flinke storm op La Gomera. We wilden heel graag wandelen in het Parque Nacional de Garajonay, één van de laatst overgebleven laurierbossen. Het bos is miljoenen jaren oud en vroeger besloegen deze laurierbessen bijna heel Europa. Tegenwoordig vind je de laurierbessen alleen nog op La Gomera, de Azoren en Madeira.
Helaas konden we niet wandelen, omdat door de extreme regenval er overal sprake was van vallend gesteente en verschuivende wandelpaden. Als je sommige wandelpaden op La Gomera ziet begrijp je dat je dan niet kunt wandelen: sommige paden zijn supersmal en lopen langs een afgrond!
Rijden langs rotsblokken en over gladde wegen
In plaats van wandelen hebben we toen een tocht met de auto rond het eiland gemaakt. Eerst door de laurierbossen, wat echt prachtig is. Daarna naar Agulo, een dorpje aan de kust. Onderweg zagen we tientallen watervallen, die ontstonden door de regen. Vanaf daar zijn we naar Vallehermoso gereden. Vallehermoso betekent “mooie vallei”en die naam doet het dorp zeker eer aan. Het dorpje ligt in een prachtige, groene kloof met aan weerszijden bergen.
Langs de helling van die bergen zijn honderden terrassen gebouwd. Sommigen worden nog steeds gebruikt, terwijl andere steeds meer afbrokkelen. Het uitzicht over het dorp en de vallei vanaf de weg is geweldig. Het hart van het dorp wordt gevormd door de Plaza Constitucion, waar je de cafeetjes en pensions vindt. Het dorp wordt overspoeld door Duitse wandelaars. Waarvan zeker 90 procent een afritsbroek draagt. Sommige Duitsers hadden zelfs een broek aan die je op twee (!) plaatsen kunt afritsen!
We hebben er de hele dag over gedaan om het eiland rond te rijden. We zijn door tientallen haarspeldbochten gereden en konden sowieso niet te hard rijden, omdat overal rotsblokken en stenen lagen en omdat op andere plekken de weg glad was van de regen.
Dolfijnenshow op zee
Iets dat je zeker moet doen als je op La Gomera bent is een walvis- en dolfijnentocht. Met een traditionele Canarische boot vaar je drie tot vier uur langs het eiland vanuit Valle Gran Rey. Dit is de bekendste badplaats van La Gomera. Het is een prachtig dorpje in een groene vallei, omgeven door bergen en terrassen.
Het dorp is erg Duits georiënteerd: er zijn Duitse bakkers, Duitse dokters en Duitse winkels. Op straat hoor je bijna alleen Duits. Daarnaast wonen hier veel hippies: er is een hoog gehalte aan dreadlocks, dames zonder bh, kinderen die tot op late leeftijd borstvoeding krijgen, mannen met lange haren en zonder shirt en je ziet veel kleurige gewaden.
De walvistocht was geweldig. Je vaart langs de ruige kust van La Gomera in een kleine houten boot. Als je moet plassen moet je met je kont aan de achterkant overboord. Ik heb de hele dag amper gedronken om te zorgen dat ik het vier uur zonder te plassen zou uithouden (het is gelukt!).
Al na een half uur varen kwamen we een grote groep dolfijnen tegen. De dolfijnen zwommen met ons mee en voerden een hele show op: ze maakten prachtige sprongen en salto’s die je normaal alleen in een dolfinarium ziet! Soms sprongen ze met zijn tweeën te gelijk uit het water. Geweldig!
Hippies in een visconservenfabriek
Langs de kust van La Gomera bevinden zich een aantal oude visconservenfabrieken, die lang geleden gesloten zijn. De gebouwen storten langzaam in en er gaan tegenwoordig geen wegen meer naartoe, je kunt er alleen komen met de boot. De fabrieken worden bewoond door hippies. Hoe kun je leven zonder stromend water, elektriciteit of internet? Heel bijzonder dat mensen ervoor kiezen om het moderne leven, de luxe en het gemak achter zich te laten om in een oude, onbereikbare fabriek te gaan wonen.
Helaas hebben we tijdens de boottocht geen walvissen gezien. Ze zwemmen wel rond het eiland en in het vroege voorjaar trekken ze ook langs de Canarische eilanden, maar ze zitten natuurlijk diep onder water en helaas hebben ze zich niet laten zien terwijl wij er waren. Maar ook zonder de walvissen was de boottocht prachtig. Tegen de tijd dat de zon onder begon te gaan voeren we terug naar de haven.
Tip: huur een auto
La Gomera was voor mij een droom die uitkwam en een paradijs op aarde. We hebben enorm genoten, ondanks het slechte weer. We vonden het heel jammer dat we weg moesten en ooit willen we La Gomera nog een keer bezoeken. We raden het aan iedereen aan! Als je niet meere dagen op het afgelegen eiland wilt doorbrengen, kun je er ook voor kiezen om ’s ochtends de boot vanaf Tenerife te nemen en een auto te huren. Je hebt absoluut een auto nodig om het hele eiland te kunnen verkennen. Veel plezier!
irritante kuthippies. vervelend aanstellerig volk. de ergste soort hipsters.