Alle berichten van Mandy

Ik word dolgelukkig van reizen. Zoveel mogelijk zien in een altijd te korte tijd. Een hekel hebben aan vliegen, maar blij worden van nieuwe plekken.

Wijziging van plannen: van Sicilië naar Zanzibar!

Strand met huisjes in Zanzibar

Eigenlijk zouden we nu vertrekken naar het prachtige Sicilië. Een eiland waar ik al heel lang graag naartoe wil! Helaas zitten de weersvoorspellingen niet echt mee en zijn de vooruitzichten voor Sicilië heel veel regen voor het gehele eiland op uitzondering van de Etna waar het sneeuwt. Niet echt het beeld dat je hebt bij Sicilië dus.

We zouden van woensdag tot zondag gaan en om nou vijf dagen in de regen te zitten… Daar hebben we niet zo’n zin in, want dat kunnen we in Nederland ook. En we hebben wel hele goedkope vliegtickets, maar als je in Sicilië bent moet je natuurlijk ook een hotel betalen, eten, een huurauto, entreegelden, enzovoort. Dat vonden we super zonde en dus besloten we om even verder te kijken: wat gaan we doen? Blijven we thuis of kijken we of er iets anders mogelijk is? We kozen voor het laatste.

Eigenlijk wordt het de komende week op alle zuidelijke bestemmingen in Europa regenachtig. In Lissabon hebben we vorige week enorm veel geluk gehad met het weer, want daar stroomde het nu ook van de regen, terwijl ik er vorige week nog ben verbrand in het heerlijke zonnetje!

Omdat we maar kort de tijd hadden (maximaal negen dagen) vanwege werk en afspraken en pas dinsdagavond of woensdag konden vliegen en uiterlijk donderdagochtend terug, hadden we niet heel veel keus, maar dat maakt het kiezen ook niet zo moeilijk.

Op naar Schiphol!


We zagen via Tui een prachtige aanbieding naar het paradijselijke Zanzibar! Zanzibar ligt voor de kust van Tanzania, iets ten zuiden van de evenaar. Het is een geliefde huwelijksreisbestemming met veel witte stranden en een azuurblauwe zee.

We waren op slag verliefd en boekten nog dezelfde avond. Dus in plaats van naar Sicilië gaan we nu naar Zanzibar. We vliegen woensdagochtend om 07:40 uur vanaf Schiphol en komen ’s avonds aan.

Omdat we zo vroeg vliegen en ik altijd bang ben dat er onderweg wat gebeurt of dat we midden in de nacht in een monsterfile komen (we moeten ongeveer 2,5 uur rijden naar Schiphol) slapen we dinsdag in het Citizen M hotel op Schiphol. We hebben daar vaker geslapen en je hebt daar ienieminie hotelkamers met een douche en toilet middenin de kamer en uitzicht op de vliegtuigen. Alles bedien je daar met iPad. Heel bijzonder!

We hebben heel veel zin in onze reis naar Zanzibar en we kunnen niet wachten. Nog een nachtje slapen!

Lissabon: een paar heerlijke dagen in de zon

Lissabon: een paar heerlijke dagen in de zon

Afgelopen weekend zijn we naar het heerlijke Lissabon geweest. Voor ons was het de eerste keer in Portugal! Via Ryanair vonden we goedkope vliegtickets (16 euro per vlucht, dus met zijn tweeën retour voor slechts 64 euro) en zaterdagochtend vlogen we om acht uur naar Lissabon!

We vlogen vanaf Bremen, dat ligt op minder dan twee uur rijden vanaf ons huis. Dichterbij dan Schiphol of Eindhoven. Omdat het erg onstuimig weer werd (veel wind en regen) en omdat we zo vroeg vlogen, besloten we een nachtje in een hotel op het vliegveld van Bremen te slapen. Het was ideaal: we parkeerden onze auto in de parkeergarage tegenover de speciale Ryanair terminal en liepen in een paar minuten naar ons hotel.

Ontbijten in het hotel
Ontbijten in het hotel

Na een heerlijke nacht slapen (en vroeg weer op) genoten we van een heerlijk ontbijt. Een uur voordat onze vlucht ging waren in de terminal. Daar lieten we voor het eerst onze boardingkaarten op de mobiel zien. Je hoeft ze niet meer uit te printen maar met de Ryanair app kun je zo gewoon laten zien. Zo hoef je nooit meer bang te zijn dat je de vliegtickets bent vergeten!

Screenshot van de Ryanair app
Screenshot van de Ryanair app

In de stromende regen en met een snijdende koude wind stapten we in het vliegtuig om drie uur later in de stralende zon en 15 graden warmer terecht te komen. Wat heerlijk! Met onze dikke truien en mijn Uggs (ik heb heeeeeele mooie leren Uggs en die zijn inmiddels al mee geweest naar Ierland, Engeland, Portugal en komende week naar Italië) hadden we het toch wel een beetje warm en al snel stond het zweet op onze Hollandse hoofden terwijl de rest van de bevolking in een dikke winterjas rondliep.


We hadden allebei een rugzak op, ik met de kleding en Mark met de laptops, camera, lenzen en alle andere apparatuur. Ik vind het ideaal om met alleen handbagage te reizen en voor de vier dagen dat we gingen gaat dat prima met een rugzakje.

De hele dag liepen we door het prachtige Lissabon. We begonnen bij een vlooienmarkt in de wijk Alfama (het oudste gedeelte van Lissabon) die op zaterdagochtend wordt gehouden. Er waren heel veel hippies en bejaarden die iets moois probeerden te vinden tussen de vooral veel oude troep die verkocht werd. Op het plein werden tussen de marktkraampjes voorstellingen gegeven van aparte bandjes en dansers. De sfeer was heerlijk relaxt en de zon scheen volop.

De vlooienmarkt in Alfama wordt druk bezocht
De vlooienmarkt in Alfama wordt druk bezocht

Na een kijkje op de rommelmarkt hebben we de rest van de dag de kleine straatjes van Alfama verkend. Met onze rugzakjes op liepen we heuvel op en af en hebben we prachtige kerken en musea bezocht. Bovenop de heuvel hebben we het kasteel van Sao Jorge bekeken en genoten van het prachtige uitzicht dat je daar hebt over de stad.

Aan het einde van de dag, toen onze voeten toch wel moe werden, hebben we een tuktuk gehuurd om ons een tour van 1,5 uur door de stad te geven. In Lissabon rijden tientallen tuktuks en voor een paar tientjes wordt je de hele stad door geleid, afhankelijk van de tijd die je hebt geboekt. Met de mini tuktuk pasten we door alle smalle straatjes en kwamen we elke steile heuvel op en onze gids wist ons veel te vertellen. Super gaaf en echt een aanrader om te doen als je in Lissabon bent!

Met de tuktuk crossten we door Lissabon
Met de tuktuk crossten we door Lissabon

Aan het einde van de tour zette de gids ons af bij ons prachtige hotel, het Internacional Design Hotel middenin het centrum van Lissabon. In een prachtig oud, paars geschilderd, gebouw bevind zich dit hippe vier sterren hotel.

Na een heerlijke douche en een uitgebreid bad met de fijne hotelflesjes van L’Occitane gingen we uit eten. Op Tripadvisor vonden we een goed restaurant op slechts een paar honderd meter van ons hotel, maar omdat deze gesloten is gingen we het eerste de beste restaurant naar binnen waar we niet door een paar wanhopige obers naar binnen werden getrokken. Ons eten was prima en voor slechts 12 euro bestelden we er een fles Portugese wijn bij.

Waar we op de heenweg werden belaagd door de wanhopige obers, was dat op de terugweg door drugsdealers die graag hun wiet/coke/speed/xtc/whatever wilden verkopen. Elke twee meter kwam er weer een wit poederig of juist groen zakje tevoorschijn. We waren inderdaad erg moe, maar om nou te zeggen dat we eruit zagen als drugsverslaafden…

Na deze prachtige dag hebben we natuurlijk heerlijk geslapen!


 

Kilmainham Gaol: entertainment in de 19e eeuw

Kilmainham Goal in Dublin, Ierland

In 1796 werd een hypermoderne gevangenis gebouwd in Dublin: de Kilmainham Gaol. Het was zo vooruitstrevend omdat het een nieuw systeem toepaste: niet langer werden er tientallen gevangen in een grote zaal gestopt maar de gevangenen werden nu alleen in een kleine cel gezet. De cellen waren ijskoud, donker en er was geen contact met de andere gevangen. Iedere gevangene kreeg een kleine kaars waar hij of zij twee weken mee moest doen, waardoor de gevangenen bijna constant in het donker zaten.

Een van de cellen
Een van de cellen

Vanwege de grote hongersnood (The Great Famine) in het midden van de negentiende eeuw kwamen er veel meer gevangenen bij: mensen stalen voedsel of zorgden dat ze in de gevangenis kwamen omdat daar net genoeg voedsel was om niet dood te gaan van de honger. De gevangenis werd overbevolkt en in de krappe cellen die eigenlijk waren bedoeld voor een persoon, werd al snel bezet door een stuk of acht mannen.

De mannen werden gescheiden van de vrouwen en kinderen en kinderen werden op dezelfde manier berecht als volwassenen. De gedachte was dat als ze groot genoeg waren om een misdaad te begaan, zijn ze ook groot genoeg waren om te worden gestraft. De jongste misdadiger in de Kilmainham Gaol was slechts vier jaar oud. Het jongetje stal een stukje zilver om eten van te kopen.

Efficiënt executeren

De executies waren een grote publiekstrekker in de 19e eeuw. Er was nog geen Netflix of HBO en mensen trokken massaal naar de publieke executies. Groepen van duizenden mensen stonden voor de ingang van de Kilmainham Gaol om te genieten van het spektakel. Aan het balkon van de gevangenis hingen twee galgen en de ter dood veroordeelden werden met de strop om de nek van het balkon gegooid. Daar trappelden ze tot soms wel veertig minuten, voor ze eindelijk gestikt waren.


Omdat de groepen mensen uiteindelijk zo groot werden dat men ze niet meer onder controle kon houden, werden de executies niet meer in het openbaar gedaan maar binnen de gevangenismuren. In 1891 werd er een speciale executieruimte gecreëerd in de gevangenis en kwam er een “humanere” executiemethode: in plaats van een korte strop waar mensen langzaamaan werden verstikt werd er, aan de hand van de lengte en het geschatte gewicht van de gevangene, berekend hoe lang de strop moest zijn om ervoor te zorgen dat de ter dood veroordeelde een lange val maakte waarbij zijn nek direct brak en hij meteen zou overlijden.

Valluik voor de strop
Het valluik waar ze door naar beneden vielen. Beneden was de wasruimte.

Het was allemaal erg efficiënt ingericht: onder de executiekamer bevond zich de wasruimte en als iemand door de losse vloer was gevallen en overleden, kon men hem zo van het touw afsnijden, wassen en begraven.

Gevangene wordt president

De gevangenis is het meest berucht om de executie van 15 leiders van de paasopstand van 1916. Zij bezetten belangrijke gebouwen in Dublin, waaronder het postkantoor, en riepen de Ierse republiek uit. Uiteindelijk werden ze overmeesterd en in Kilmainham Gaol opgesloten.

In de periode 3 tot en met 12 mei 1916 werden de 15 leiders geëxecuteerd, binnen twee weken na de paasopstand. 14 leiders kwamen voor het vuurpeloton, werden geblinddoekt, en afgeschoten. Voor de zekerheid werd er van dichtbij nog een laatste schot door het hoofd gevuurd, zodat ze 100% zeker dood waren.

De executieplek
Op de plek waar James Conolly werd geëxecuteerd staat nu een kruis

De vijftiende leider was al dodelijk gewond doordat een wond, die hij aan zijn been had opgelopen tijdens de opstand, was gaan ontsteken. Met een ambulance werd hij van het ziekenhuis naar de Kilmainham Gaol gereden. Omdat hij niet meer kon staan werd hij uit de ambulance getild en op een stoel gezet. Omdat hij zelfs niet meer in de stoel kon blijven zitten, werd hij vastgebonden zodat hij niet uit de stoel gleed. Vervolgens werd ook deze James Conolly doodgeschoten.

De gevangenis werd in 1924 gesloten nadat de laatste gevangene, Eamon de Valera, werd vrijgelaten. Hij werd later de president van Ierland.

De reisplannen voor de komende maand

Aankomende reizen

De laatste dagen ben ik helemaal Ryanair verslaafd. Er waren een heleboel goede aanbiedingen voor de komende twee maanden en het liefste wilde ik alles boeken!

We hebben de keuze uit verschillende vliegvelden om te vertrekken, die allemaal ongeveer even ver van ons huis liggen: Schiphol, Eindhoven, Bremen, Dortmund en Dusseldorf Weeze. Dat maakt het aanbod groot en de keuze nog veel lastiger!

Dublin

Mark en ik zijn nog nooit in Ierland geweest en al jaren lijkt me dat een super leuke bestemming. Zeker om te gaan rondreizen. Omdat we de komende tijd geen tijd hebben voor een rondreis (of om er veel langer dan een paar dagen op uit te gaan) en omdat ik vluchten voor maar zestien euro vond, besloten we volgend weekend naar Dublin te gaan. Gaaf want ik weet echt niet wat ik me bij Dublin moet voorstellen.

Als ik aan Ierland denk, denk ik aan gezelligheid, whisky, Guinness bier, aan regen, natuur en aan rugby. Maar van Dublin heb ik niet echt een heel duidelijk beeld. Dat gaat nu veranderen! Ik heb een paar reisgidsen besteld en aanstaande zaterdag vertrekken we ’s ochtends vanaf Eindhoven naar Dublin. Leuk!

Portugal en Lissabon


Behalve dat we nog nooit in Ierland zijn geweest, zijn we ook nog nooit in Portugal geweest. Lissabon lijkt me een prachtig stad en daarom is dat onze volgende bestemming. 26 Januari vertrekken we vanuit Bremen naar Lissabon en acht dagen later vliegen we weer terug.

Wat we precies gaan doen weet ik nog niet. Natuurlijk gaan we Lissabon bekijken, maar misschien huren we ook wel een auto om een korte rondreis door Portugal te maken of (als het druk is met werken) gaan we een paar dagen ergens aan het strand aan het werk. Dat kunnen we vlak van te voren beslissen en die vrijheid vind ik ideaal.

Ook deze vlucht was weer super goedkoop: slechts zestien euro per enkele vlucht. Met zijn tweeën zijn we dan 64 euro kwijt voor een retourtje: vier keer zestien euro. Ik hou van goedkoop vliegen!

Sicilië en Palermo

Zoals ik zei was ik de afgelopen dagen verslaafd aan de website van Ryanair. Talloze opties en bestemmingen heb ik bekeken. Sommige starten helaas pas vanaf april of mei, als bij ons werk het vakantieseizoen begint. Zo kan ik nu nog niet naar de Baltische Staten en helaas vliegt Ryanair niet naar Athene vanuit een vliegveld bij mij in de buurt.


Waar ik wel al heel lang goede verhalen over hoor, is over Sicilië. Toen ik ook daar een aanbieding en mooie vluchttijden voor tegenkwam, besloten we ook maar een paar dagen te gaan kijken op dat zuidelijke Italiaanse eiland. Van woensdag 17 februari tot zondag 21 februari gaan we naar Sicilië. We vliegen op hoofdstad Palermo en die stad lijkt me prachtig. Daarnaast gaan we een auto huren om over het eiland te rijden. Leuk!

Verdere plannen

Verder hebben we nog geen plannen. Dat we nu al een maand vooruit hebben gepland is voor ons doen al erg ver vooruit. Vaak weten we pas een paar dagen van te voren of we weg kunnen en besluiten we dan waar we naartoe gaan. Dus wat de rest van het jaar gaan doen en waar we naartoe reizen? Ik heb geen idee!

Ben je zelf al eens in Dublin, Portugal of Sicilië geweest en heb je een paar gave tips voor ons? Dan horen we die heeeeeeeel graag!

Kerstshoppen in Londen

Shoppen bij Fortnum and Mason in Londen

Het was altijd al mijn droom om vlak voor kerst naar Londen te gaan! Ik ben er al een aantal keer geweest maar altijd in het voorjaar en de lichtjes en de sfeer voor kerst leek me helemaal geweldig. Na eerst 17 dagen in Gambia te hebben doorgebracht waar het heerlijk 34 graden was, besloten Mark en ik nog even een weekje naar Londen te gaan.

Wij wonen in Drenthe en vanaf Groningen Airport Eelde kun je met Flybe vliegen naar London Southend. We hadden wat extra betaald om de ochtendvlucht te nemen, zodat we op tijd in Londen zouden zijn en nog de hele dag de tijd hadden om te gaan rondkijken. Helaas gooide het weer roet in het eten want het was enorm mistig en het vliegtuig kon daardoor niet landen. Toen het vliegtuig uiteindelijk besloot om door te vliegen naar Duitsland en wij naar huis werden gestuurd om de avondvlucht te nemen, trok de mist binnen een half uur weg. Balen dus, maar helaas!

Tweemaal is scheepsrecht

’s Avonds was het dan zo ver: we gingen! Het werd alweer mistig dus even was het de vraag of ook deze vlucht zou worden geannuleerd maar dat viel gelukkig mee.

Het toestel van FlyBe naar Londen


We vliegen met het kleinste vliegtuig waar ik ooit mee heb gevlogen. Het had propellors en we zaten op rij 12. Dat was de allerlaatste rij in het vliegtuig! Er was 1 steward – Mathhew – en die bediende in zijn eentje iedereen in het vliegtuig. Geweldig!

Na een korte vlucht van een uurtje landden we in Southend. We wisten direct dat we in Engeland waren: de regen viel met bakken uit de hemel.

Binnen no-time hadden we onze koffer (we moesten natuurlijk wel flink kerstshoppen, dus met een lege koffer heen en met een volle weer terug) van de bagageband en liepen we naar het tegenovergelegen treinstation. Binnen twintig minuten nadat het vliegtuig was geland zaten wij al in de trein!

De trein deed er ongeveer 1,5 uur over en daarna moesten we nog een stukje met de metro. Vanaf het metrostation was het vijf minuten lopen naar ons geweldige hotel.

Downton Abbey achtig hotel


Omdat we een week in Londen bleven wilde ik heel graag in een mooi hotel. Het leek me heerlijk om in zo’n Downton Abby achtig hotel te verblijven. Nou is Londen een erg dure stad en hebben we hotels gezien die meer dan duizend pond per nacht kostten, maar uiteindelijk vonden we een geweldig hotel middenin het centrum: The Chesterfield Mayfair.

Voor de ingang stond een meneer in pak met een hoge hoed die de deur voor ons open deed. Het eerste wat we roken toen we binnenstapten was de geur van kerstboom: er stonden prachtige grote kerstbomen in de hal!

Roomservice

Onze kamer was prachtig ingericht en omdat we honger hadden en geen zin meer hadden om eruit te gaan bestelden we roomservice.


De volgende dag gingen we erop uit. Na een heerlijk ontbijt met Eggs Benedict (dat we vervolgens elke ochtend namen) liepen we door de stad.

Musical en kerstshoppen

Als je naar Londen gaat moet je natuurlijk naar een voorstelling in theaterdistrict West End. We hadden “The Book of Mormon” geboekt, een musical van de makers van South Park en we hadden prachtige stoelen dus we zaten mooi met de bek vooraan.

The Book of Mormon is de leukste musical die ik ooit heb gezien! Hij is bijzonder grappig, grof (daar hou ik wel van), de acteurs waren goed en de liedjes geweldig! Super jammer dat het uiteindelijk voorbij was. Ik zou zo nog een keer gaan!

Speelgoedwinkel Hamleys in Londen

De dagen daarna hebben we heerlijk geshopt voor Mark en voor mijn familie. We hebben uren rondgebracht in speelgoedwinkel Hamleys, wat een feest! Verdiepingen vol met het meest gave speelgoed, gesorteerd op leeftijd en voor meisjes en jongens. Voor mijn neefje hebben we een brandweerman Sam set gekocht, waar hij helemaal gek van is. Voor mijn andere neefje hebben we een zwemmende badkikker gekocht en voor mijn broertje van 10 heb ik een Harry Potter schaakset gekocht.

Op de bovenste verdieping kon je de meest fantasierijke snoepjes kopen. Je kon er ook een soort van McFlurry van laten maken. Uit de wand werden repen chocolade en snoepjes gepakt en die werden vervolgens door het roomijs gemixt. Natuurlijk moesten we dat proberen!

Blij met de thee bij Fortnum and Mason

 

De hele stad was verlicht en de etalages waren prachtig versierd. Vooral in warenhuis Fortnum and Mason was het een drukte van belang voor de kerstinkopen. Verder viel het in de rest van de stad mee met de drukte; ik hoorde van te voren van veel mensen dat het in de periode voor kerst veels te druk is in Londen maar dat viel dus hartstikke mee.

Lege koffer heen, (te) volle koffer terug

We zijn naar alle grote bezienswaardigheden in Londen geweest. Ondanks dat we er een week hebben rondgelopen, hebben we nog lang niet alles gezien en willen we graag nog een keertje heen.

Omdat we zoveel cadeautjes hadden gekocht, kon onze mega koffer amper dicht. Ik had geen zin om een extra koffer te kopen en we gokten het er maar op dat het zou lukken met de koffer op het vliegveld. We waren zwaar overbeladen. Toen de grondstewardess dat zei vertelde ik haar dat we flink aan het kerstshoppen waren geweest en dat we veels te veel cadeautjes hadden gekocht. Ze reageerde heel leuk en ze zei dat ze het ons natuurlijk niet kwalijk kon nemen dat we kerstinkopen hadden gedaan en toen mocht onze koffer –godzijdank- mee!

De koffer werd in ons minivliegtuigje gestopt en in Nederland kwam mijn moeder ons ophalen. Super gezellig!

Voor het eerst skiën

Skischoenen in de sneeuw

Na een paar dagen in Slovenië gingen we na onze laatste bestemming: Westendorf, een waar skiwalhalla. We hadden een goedkoop pension geboekt maar het viel enorm tegen!

Overal werden we door kruizen verwelkomd: in de kamer sliepen we onder jezus-aan-het-kruis. Als we gingen ontbijten zaten we onder jezus-aan-het-kruis. Daarnaast hingen overal foto’s van de man, vrouw en opa en oma des huizes in hun zondagse kloffie. Ieder zijn geloof, maar ik voelde me hier erg ongemakkelijk bij. Gelukkig was er iets geblokkeerd in het internet waardoor we niet konden werken en naar een ander, hemels, hotel moesten verkassen.

Alles behalve een prettige eerste ervaring

Elke ochtend kregen we een heerlijk ontbijtje en na een vermoeiende dag skiën konden we nog lekker een uurtje in de sauna, waarna we genoten van elke dag een ander vijf gangen diner met een lekker wijntje. Daar was ik dan ook wel aan toe want dit was voor mij de allereerste keer skiën. En ik bleek niet zo’n talent te zijn.

Regelmatig ging ik onderuit, op mijn kont de berg af of op 1 ski. Terwijl ik de berg afrolde stak er bovenin een ski van mij fier in de sneeuw. Een keer gleed ik zo snel op mijn kont de berg af en ging ik met mijn ski’s vol op een snowboarder af. Ik riep nog dat hij aan de kant moest gaan maar hij hoorde me niet. Ik had nog niet geleerd hoe ik zo in godsnaam moest remmen en in plaats van dat ik langzamer ging, ging ik steeds sneller. De (uiteraard knappe) skileraar stortte zich de berg af en net op tijd kwam hij tussen mij en de snowboarder in om zo de boarder van een wisse dood te redden. Toen heeft hij me toch maar verteld hoe ik dan moest remmen.


Ook de skilift was een groot avontuur. We begonnen met een treklift die je onder je arm en onder je kont moest schuiven. De volgende stap was een echte skilift: eerst moet je door de poortjes (lastig), daarna moet je klaarstaan voor een poortje dat opengaat zodra er een bankje aankomt.

Dit poortje gaat snel weer dicht en voor die tijd moet je ervoor zorgen dat je er helemaal doorheen bent, anders zit je met je ene been aan de ene kant van het poortje, terwijl je andere been op de bewegende baan staat. Zo word je langzaam (niet zo langzaam) in een spagaat getrokken. Niet zo fijn. Toen het me (na tientallen keren proberen) eindelijk lukte om zonder omvallen in het stoeltje te komen klapte al het liftpersoneel. Ik schaamde me dood, maar was eigenlijk ook super trots!


Tot nu toe vind ik de skilift het lastigste van alles ;-)

 

Na een week skiën was ik bont en blauw en deed elke spier in m’n lijf zeer terwijl Mark als een prins op zijn lange latten elegant van de berg af ging. Hij doet het al jaren en heeft er duidelijk een stuk meer talent voor dan ik.

Ik vond het hartstikke leuk om het skiën een keer te proberen, maar ik ben er nog steeds niet uit of ik het nog een keertje wil.

Na 2,5 maand rondreizen was het skiën de afsluiter van onze reis. Vanuit Salzburg vlogen we naar Groningen Airport Eelde, terug naar huis. Daar werden we opgehaald en heb ik iedereen een dikke knuffel gegeven. Mijn zusje was hoogzwanger en beviel twee weken later van ons prachtige neefje Koen.

Sleetje rijden en oud en nieuw vieren in Slovenië

Meer van Bohinj - Slovenië

Voor ons was reisjaar 2015 een rustig jaar. Na een rondreis van 2,5 maand door Europa eind 2014 vierden we oud en nieuw in het zomerhuis van Tito aan het meer van Bled in Slovenië.

Het was een plek waar ik al heel lang naartoe wilde: middenin het meer van Bled ligt een klein eilandje met een eeuwenoud kerkje erop. Rondom het meer zie je hoge bergen en op een klif staat een oud kasteel. De idyllische foto’s van dit meer had ik al zo vaak gezien dat ik niet kon wachten tot ik ernaartoe ging! Het sneeuwde enorm en we liepen door zeker een halve meter sneeuw.

Problemen met de auto

De reis ernaartoe duurde uren: ’s ochtends namen we de trein van Budapest naar Salzburg (daar gaat een rechtstreekse treinverbinding naartoe, ideaal). In Salzburg was een flinke sneeuwstorm aan de gang. Op het vliegveld huurden we een auto (we zouden tien dagen later terugvliegen van Salzburg naar Groningen airport Eelde) en begonnen we aan onze weg naar Bled.

Normaal zou deze reis ongeveer 2,5 uur duren maar door de sneeuwstorm konden we niet harder dan dertig op de snelweg. Nadat we 1,5 uur door de sneeuw hadden geploegd (en onderweg heel wat auto’s langs de kant van de weg met pech hadden zien staan) begon er een lampje te branden op het dashboard. Een lampje dat absoluut niet hoorde te branden.


We keken in de handleiding en lazen dat je daarmee echt niet verder mocht rijden. We belden de klantenservice van Europcar, waar we de auto hadden gehuurd. We belden en belden en belden maar we kregen niemand aan de lijn. Inmiddels werd het aardig koud omdat we de auto langs de kant van de weg hadden geparkeerd.

Na een uur bellen (en een aantal paniekerige telefoontjes naar m’n ouders) kregen we eindelijk iemand aan de lijn. We moest langs de weg blijven staan en de kans was groot dat we de nacht in de auto moesten doorbrengen omdat alle sleepbedrijven bezet waren. Daar ging ik natuurlijk niet mee akkoord. Ik zag de bevroren hoofden van Jack en Rose uit de Titanic en hun afscheidsgesprek al voor me!

Uiteindelijk mocht we doorrijden naar de dichtstbijzijnde Europcar vestiging. De telefoniste zou de eigenaar thuis bellen. Zonder verwarming, stoelverwarming en airco reden we door. We wilden de motor zo min mogelijk belasten en hoopten vurig dat we het met de auto zouden redden tot aan de garage die nog ruim een uur rijden was. Met samengeknepen billen zat ik in de auto! Wat was ik blij toen we eindelijk bij Europcar aankwamen.

De eigenaar was er nog niet, maar kwam na twintig minuten. Hij keek in de auto, zag het lampje en de kilometerstand en zei doodleuk: de auto is helemaal in orde. Bij alle auto’s van dit type gaat na 2.000 kilometer het lampje branden. Hadden we daarvoor zo in de stress gezeten! We kregen een nieuwe auto mee en konden onze weg vervolgen.

Romantische wandelingen in de sneeuw


Uiteindelijk hebben we vijf uur over de reis gedaan en kwamen we midden in de nacht aan bij onze accommodatie. We sliepen de komende nachten in het zomerhuis van Tito, dat was omgebouwd tot hotel. Een prachtig gebouw met uitzicht over het meer. De volgende morgen werden we wakker in een witte wereld en sneeuwde het nog steeds.

Toen we een geweldige slee tegenkwamen bij de Lidl waren we verkocht: hiermee gingen we van de heuvels racen! Helaas was de sneeuw zo dik dat we steeds vast kwamen te zitten. We moesten eerst een paar sleebanen maken zodat we hard konden! We maakten de mooiste parcoursen en stopten er een paar gevaarlijke bochten in :D

Met onze huurauto reden we door het sprookjesachtige landschap en we maakten wandelingen door de sneeuw. Hartstikke romantisch!

Toen we een berg opliepen om een waterval te bekijken, moest ik me een uur lang ophijsen aan de reling naast het voetpad omdat het zo glad was dat ik al een paar keer flink onderuit was gegaan. Uiteindelijk werd het al donker toen we eenmaal boven waren en moesten we vrij snel weer naar beneden. Het uitzicht was prachtig!


Uitzicht over de vallei

De terugweg ging een stuk makkelijker dan omhoog: in plaats van me ophijsen kon ik nu gewoon gaan zitten. Ik heb nog wel geprobeerd om lopend naar beneden te gaan (want zittend was toch wel erg koud aan m’n kont) maar ik ging steeds onderuit. Met mijn gladde skibroek gleed ik prima naar beneden en was ik er binnen een half uur. Dat was drie keer zo snel als de weg omhoog!

De dag na oud en nieuw (toen we genoten van het vuurwerk boven het meer) was ik al erg vroeg wakker. Toen het licht werd was het bijna onbewolkt en kwam de zon op. Wauw! Ik trok gauw mijn warme kleren aan (het was -16 graden Celsius), deed de camera om en ging er op uit. Ik was helemaal alleen en maakte een lange wandeling. Onderweg kon ik foto’s maken van het meer dat er heel mooi uitzag. Het meer was stil op een paar zwanen na.

Meer van Bled, Slovenië

’s Middags lieten we ons met een Pletna, een traditionele roeiboot met een dakje van ongeveer zeven meter lang, naar het eilandje in het meer van Bled varen om de kerk te bezichtigen. Middenin de kerk hing een lang touw waarmee we de klokken konden luiden. Geweldig! Ik voelde me net zo’n oude monnik, zoals ik aan het touw hing te springen en te trekken.

Ik vond het meer van Bled helemaal geweldig en zou graag nog een keer naar Slovenië toe!

Van pretparken naar relaxen in Florida

Begin april vlogen we naar het prachtige Florida. We hadden een goedkope Fly-drive geboekt via Arke (nu TUI) en zouden 17 dagen heerlijk genieten van de zon. We huurden een luxe villa met zwembad.

Na een rustige vlucht met de Dreamliner (superleuk om voor het eerst te doen) haalden we ons bakbeest op: een gigageweldige auto die toch een stuk sneller optrekt dan onze eigen Twingo.

Ons huis in Florida

Toen we aankwamen bij het huis werden we helemaal gelukkig: de zon scheen, het was 30 graden (ik kon mijn Uggs en spijkerbroek al vrij snel uittrekken :D), we hadden een gigantisch huis met drie slaapkamers, twee badkamers, een Amerikaanse keuken en als kers op de taart: een eigen zwembad! Whoehoe! We namen direct een duik (we moesten natuurlijk wel afkoelen).


De volgende dag kochten we direct een opblaasband om in ons zwembad te dobberen en kochten we flink wat typische Amerikaanse producten om te proeven. Dit resulteerde in pindakaaschocolade, chocolate chip cookies, pancakes, cinnamon bowls, bud beer, grits, pecan pie en nog veel meer. En natuurlijk probeerden we macaroni met kaas te maken. Mmmmm ik snap helemaal waarom Amerikanen zweren bij dit gerecht! Met kaas, melk, nootmuskaat, meel en elleboogjesmacaroni maak je heerlijk comfort food!

Ons zwembad

’s Avonds genoten we van de ondergaande zon met een biertje en een wijntje. We hadden een prachtig uitzicht over de glooiende weides en ’s avonds kwamen er koeien, paarden, ezels en af en toe een schildpad langswandelen. Van vieze beestjes hadden we geen last: er zat een grote hor over het zwembad heen. Ik haat vieze beestjes, dus dat was ideaal!

Natuurlijk kun je niet naar Florida zonder een bezoek te hebben gebracht aan de meest geweldige pretparken die je ooit zult zien: Disney World en Universal Studios (Sea World waren we in San Diego al geweest en daar hoefden we niet perse nog een keer naartoe). We vertrokken ’s ochtends heel vroeg zodat we al met openingstijd bij de verschillende pretparken waren. Dat was maar goed ook: Disney World is bijvoorbeeld in een heleboel parken verdeeld (je kunt er zeker een week rondlopen).

Magic Kingdom, Disney World


Wij kozen ervoor om naar het Magic Kingdom te gaan maar we hebben er 1,5 uur over gedaan om van de parkeerplaats naar het park te komen. Je moet eerst met een tram die je naar de boot of de monorail brengt. Daar moet je drie kwartier in de rij staan voor je uberhaupt met de monorail komt. Die brengt je nog een aantal kilometers verder (en je rijdt dwars door een hotel, dat is wel bijzonder) en dan ben je pas bij het park.

Vuurwerk in Magic Kingdom, Florida

The Magic Kingdom was geweldig. We renden eerst naar alle attracties waar we verwachtten dat er later een lange rij zou staan. Nu hoefden we nog amper te wachten. Sowieso renden we de hele dag van hot naar her want we wilden natuurlijk wel overal in. Het is zo prachtig gemaakt en zelfs in de rij hoef je je niet te vervelen want daar is al genoeg animatie. Zo kon je op weg naar het spookhuis langs de graven van eerdere overledenen lopen en op boeken of muziekinstrumenten drukken die afgebeeld waren op de graven die spontaan muziek begonnen te maken.

Als er iemand in een attractie overgeeft wordt deze direct stopgezet en gaat de schoonmaakploeg op pad. Lijkt me een erg vervelend werkje!

Universal Studios Orlando


Universal Studios vond ik nog leuker dan Disney World. Ik ben dol op Harry Potter en er waren twee gedeeltes van het park helemaal aan Harry Potter gewijd, met alles uit de films. We begonnen met een wandeling door Zweinsveld, dronken boterbier (uiteraard) en gingen in de meest gave Harry Potter attracties.

Zweinsveld in Universal Studios Orlando

Later konden we met de Zweinstein Expres naar Londen reizen. Daar kwamen we bij de De weg is weg en brachten we een bezoek aan Goudgrijp, de tovenaarsbank waar levensechte kobolden aan te werk waren. In de winkel van Fred en George Wemel hebben we allemaal gave Harry Potter spulletjes voor mijn broertje gekocht die helemaal fan is.

Behalve Harry Potter zijn er nog veel meer gave gebieden in Universal Studios. Zo kun je met een boot door de wereld van Jurassic Park, kun je op de fiets met E.T. of vliegt het plafond in de brand bij Revenge of the Mummy. In de ene dag dat we er waren hebben we lang niet alles gezien.

Kosten pretparken Orlando

Een dagje in de Amerikaanse pretparken is niet goedkoop; zo kost een kaartje voor alleen het Magic Kingdom in Disney World $105 en een toegangskaartje voor de beide parken van Universal Studios $147. In Universal Studios hadden we geluk: er ging een High School heen en niet iedereen was komen opdagen en zo konden we van hen een kaartje overkopen voor minder dan vijftig dollar. Dat scheelde ons dus 200 dollar!

In Florida heb je ook natuur. Weliswaar niet zo mooi en indrukwekkend als in het westen van de Verenigde Staten maar ik wilde zeker naar de Florida Keys en naar het Everglades National Park.

Florida Keys

De Florida Keys is een eilandengroep met meer dan 1700 eilanden ten zuiden van Miami. De grote, bewoonde eilanden zijn met elkaar verbonden door een weg, de Overseas Highway. Dit is ook letterlijk Overseas: de 7 mile bridge is bijna elf kilometer lang (ongeveer zeven mijl) en hij loopt helemaal door de oceaan. Daarnaast verbinden kleinere bruggen de andere eilanden.

Vanaf ons resort was het ruim 700 kilometer rijden naar Key West, het meest zuidelijke punt van de Verenigde Staten. Om in een dag 1500 kilometer te rijden en dan ook nog dingen te bezichtigen ging natuurlijk niet lukken dus kozen we ervoor om een paar dagen rond te reizen. We vertrokken ’s ochtends vroeg en genoten enorm van het stuk van Miami naar Key West. Het was prachtig zonnig weer en de zee was felblauw. Wat een geweldige ervaring om zo over zee te rijden.

Op de foto bij het meest zuidelijke punt van Amerika

In Key West zijn we natuurlijk op de foto gegaan bij het meest zuidelijke punt. Daar stond een aardige rij en het was bloedheet dus tegen de tijd dat we op de foto konden waren we doorweekt. Met ons oerhollandse uiterlijk (groot, stevig,blond, blauwe ogen) lijken we altijd de enigen te zijn die verzuipen in het zweet! Ik schaam me dan altijd aardig vergeleken bij al die mensen die nergens last van hebben.

Key West is een leuk en gezellig eiland. In het centrum vind je mooie, oude houten huisjes met zo’n gezellig veranda en schommelstoelen of hangbankjes. Er hangt een gezellig sfeer en het is het domein van schrijvers, artistiekelingen en homo’s. Overal hangt de veelkleurige vlag te wapperen. In een etalage zag ik een shirt met de tekst: I’m so gay, I shit rainbows. Geniaal!

Oude houten huisjes in Key West, Florida

We bestelden een vers sapje in een sapbar en omdat we dorst hadden van het wandelen bestelden we allebei formaat Large. Dat moet je in Amerika dus nooit doen: we kregen allebei een beker van formaat met minstens een liter vers sap. Wel hartstikke lekker!

Natuurlijk aten we ’s avonds vis. Mark begon met een krabkoekje en ik met een garnalencocktail. Als hoofdgerecht hadden we de “catch of the day” met een Key West Beurre Blanc saus. Als toetje wilden we eigenlijk de fameuze “Key West Lime Pie” maar we zaten helaas te vol. Als ik ooit nog eens terugkom dan wil ik zeker de Lime Pie proberen!

We overnachtten in een mooi motel aan zee en langs de Overseas Highway. Hotels en motels zijn in de Keys amper te betalen. Zo kostte ons twee sterren motel 200 euro per nacht. En dat was een van de goedkoopste opties. Onbetaalbaar dus om een paar weken op de Keys door te brengen. Ik las laatst in een artikel dat Key West tot de top tien duurste bestemmingen ter wereld behoort.

Everglades National Park

De volgende dag was het tijd voor het Everglades National Park. Dit is een enorm natuurgebied in het zuiden van Florida waar krokodillen en de zeldzame Floridapanter leeft.

Met een airboat scheurden we de door het moerasgebied. Dit viel heel erg tegen: we betaalden veel, moesten een uur wachten en waren binnen vijftien minuten weer terug. Aan het begin zagen we een paar kleine krokodillen die door het bedrijf zelf waren uitgezet (het was namelijk ook een krokodillenfarm) we scheurden vijf minuten op volle snelheid door het moerasgebied en toen waren we weer terug. En ondertussen werd er vooral gebedeld om een fooi. Geen aanrader dus.

Rijden door Everglades National Park

Het National Park zelf was wel heel mooi. We hadden het gevoel alsof we de enige in de Everglades waren want we reden uur na uur maar kwamen slechts drie auto’s tegen. In het bezoekerscentrum in het zuiden van het park konden we een boottour door de mangrove boeken. Gaaf!

Florida was vooral ontspannen en genieten

Verder hebben we in Florida niet zo heel veel gedaan. We hebben vooral lekker ontspannen, besloten op de dag dat we naar huis zouden gaan om toch een nieuwe vlucht te boeken en nog een weekje langer te blijven en hebben veels te veel genoten van het slechte, Amerikaanse eten. Thuis moesten we weer flink op dieet en aan het sporten!

Ik heb maar liefst zes boeken gelezen, lekker op mijn ligbedje gewerkt en we hebben enorm genoten van de quality time met elkaar. Op de dag dat we dan echt naar huis moesten, hebben we flink geshopt in een outletcentrum. Daar heeft Mark flink ingeslagen met korte broeken, polo’s, shirts en nog veel meer. Merkkleding is een stuk goedkoper in Amerika! Voor mijn neefjes hebben we een paar schattige polo’s meegenomen en ik heb ondergoed gekocht bij Victoria’s Secret.

Op weg naar het vliegveld hebben we gauw de prijskaartjes van onze nieuwe spullen afgetrokken, want we hadden toch wat teveel mee. We gingen met een nagenoeg lege koffer heen en kwamen met een volle koffer weer terug. Heerlijk!

Een week vakantie in Spanje

Mensen rennen weg voor de stier in Teruel, Spanje

Ieder jaar gaan mijn broertje en ouders in de zomervakantie naar een chalet in Spanje. Mark en ik gaan dan altijd een paar dagen gezellig langs. Deze keer gingen we een hele week. We vlogen van Eindhoven naar Reus waar mijn vader ons ophaalde met de auto. Mijn vader kookt dan de hele week dat we daar zijn, we gaan uiteraard tapas eten en we drinken heel wat flessen wijn, biertjes en likeur. Hartstikke gezellig!

Overdag gaan we naar het strand, ’s middags eten we een stokbroodje of eten we in een restaurant tapas dat we wegspoelen met de nodige Sangria.

Om wat meer te zien dan alleen het strand zijn we er ook een paar dagen op uit getrokken. Mijn vader had in de Telegraaf een stukje gelezen over Albarracín, een eeuwenoud stadje in de regio Aragon. Omdat we het zonde vonden om alleen daarnaartoe te gaan, had ik onderweg nog een paar leuke stops gevonden. Zo zouden we eerst naar de grotten van San Jose gaan, waar een ondergrondse rivier stroomde.

Ondergrondse grotten in San Jose, Spanje


Met een bootje werden we door de grotten geleid en werd er alles over de grotten en de ondergrondse rivier verteld door de gids. Helaas in het Spaans waardoor het voor ons lastig te volgen was. We werden ergens afgezet en dachten dat de tour al voorbij was. Niets was minder waar! Na een stuk wandelen door nauwe grotten en gangen (en nadat Mark een paar keer flink zijn hoofd had gestoten) kwamen we bij nieuwe bootjes aan waarna we nog een stuk over de rivier voeren. Een superleuke ervaring!

Onverwachts tussen de stieren

Daarna reden we door naar provinciehoofdstad Teruel. Teruel staat bekend om zijn hammen en om de gebouwen in Mudejarstijl. De Mudejarstijl is een stijl met islamitische en christelijke elementen en om de Mudejargebouwen staat Teruel op de Unesco werelderfgoedlijst. Dat wilden we wel zien!

Maar toen we in de stad aankwamen, sloeg de geur van drank en urine ons in het gezicht. Daarnaast liepen wel erg veel mensen in rood-witte kleding. Eigenlijk iedereen. Volgens mij was er een feestje aan de gang!

Mensen in traditionele kleding voor het stierenfestival in Teruel, Spanje


Al snel kwamen we erachter wat voor feest, het jaarlijkse stierenfestival was in volle gang en ’s avonds zou het hoogtepunt komen: dan zouden de stieren worden losgelaten in de straten van Teruel!

Dat was wel iets heel bijzonders wat we natuurlijk wel moesten meemaken. Het stierenvechten was al geweest en dat hoefde ik ook echt niet te zien, maar de stieren die door de straten achter de mensen aanrenden… daar was ik wel benieuwd naar.

Na een lunch (natuurlijk moesten we die bijzondere ham proberen, hij was erg lekker) en een tocht door de straten (van de mooie gebouwen was niets te zien want alles was dichtgetimmerd met platen om de gebouwen te beschermen tegen de stierenhoorns) was het ’s avonds zover: iedereen kwam samen op het stierenplein (met een bronzen toren met een stiertje erbovenop) om het spektakel te zien. Mijn broertje was doodsbang omdat we niet wisten wat er ging gebeuren en hing in een steegje aan de spijlen van een raam.

Uiteindelijk werd er door de luidsprekers geroepen: Atención, Toros! Oh ooh. Ik moet toegeven dat ik ook wel een beetje zenuwachtig was.


Stierenrennen in Teruel, Spanje

Uiteindelijk bleek het allemaal reuze mee te vallen. Een stier werd aan een lang touw door de straten gevoerd en het touw werd vastgehouden door een groep mannen en vrouwen. De stier was zo sterk dat ze mee moesten rennen als de stier begon te rennen, maar hij werd altijd vastgehouden. Als iemand voor de stier durfde te blijven stil staan of hem aanraakte, begon het hele plein luid te klappen. Na een tijdje rende de stier verder en kwam er een nieuwe stier het plein op. Na vier stieren hadden we het wel gezien en reden we door naar Albarracín waar we zouden overnachten.

Niet te vinden rotstekening

Albarracín, Spanje

De volgende dag hadden we de hele dag om Albarracín te bekijken. Het is een prachtig middeleeuws stadje met veel bezienswaardigheden. Bij de slager hangen traditionele hammen te drogen en je kunt er de heerlijkste kazen proberen. In de stad staat een eeuwenoude kerk en de oude vakwerkhuizen zijn in felle kleuren geschilderd. Op het centrale plein zitten oude mannetjes en dames in de schaduw te kletsen. We hebben hier de hele ochtend rondgelopen en zijn ’s middags op zoek gegaan naar de prehistorische rotstekeningen die in de regio te vinden zijn.

Natuurlijk zaten wij weer helemaal verkeerd en toen we een bordje met rotstekeningen zagen sloegen we direct af. Dit bleken de moeilijk bereikbare rotstekeningen te zijn: we moesten eerst ruim een half uur afdalen in een canyon waarna we, na een flink stuk lopen, maar liefst twee onduidelijke afbeeldingen zagen waarvan de tweede een paard moest voorstellen maar ondanks dat we er een hele tijd naar gezocht hebben, hebben we het paard nooit gevonden.

Rotstekening in Albarracín, Spanje

Naar beneden was natuurlijk niet zo lastig om te wandelen maar omhoog des te meer, zeker omdat het 38 graden was. Mark heeft astma en moest onderweg regelmatig even stoppen om zijn pufje te nemen. Sinds we die een keer zijn vergeten bij het beklimmen van een heuvel in Luxemburg en Mark geen adem meer kreeg, checken we altijd minstens twee keer of hij zijn pufje bij zich heeft.

Op weg naar huis kwamen we nog meer rotstekeningen tegen. Inmiddels hadden we best wel honger en bij het eerste de beste restaurant dat we tegen kwamen, besloten we te stoppen om te eten. Het bleek een bejaardenhuis te zijn! We zaten te eten tussen de oudjes die het erg interessant vonden dat er een stel toeristen in hun dagbesteding zaten te eten. Heel gezellig!

Na een week in de zon was het helaas weer tijd om naar huis te gaan. Mijn ouders en broertje hebben nog een paar fijne weken in Spanje gehad.

Een weekje Spanje

Toren op het strand van Vinaròs

Terwijl ik dit stukje typ, zit ik op een prachtige houten veranda aan de zee. Mijn ouders huren ieder jaar een chalet aan de Spaanse kust en natuurlijk gaan we dan een paar dagen langs!

Toen we in Florida zaten, hebben we de tickets naar Spanje geboekt (zo luxe om op de ene vakantie de tickets voor de volgende te boeken!) en nu zitten we 8 dagen hier.

Op vakantie met de familie

Woensdag hebben we tot 17:00 uur gewerkt, de laatste telefoontjes en chats aangenomen en daarna zijn we gauw naar mijn moeders huis gereden. Ze had heerlijk voor ons gekookt: aardappeltjes, bloemkool en een stukje vlees. Daarna hebben we een ontbijtje gekocht (allebei een croissantje en een bakje kersen) en toen reden we in 2,5 uur naar het vliegveld van Eindhoven.

Mijn ouders zijn gescheiden toen ik vijf jaar oud was. Mijn vader is hertrouwd met mijn stiefmoeder, Marianne. Samen hebben ze nog een kindje gekregen toen ik 16 jaar oud was: mijn broertje Mike die nu 9 is. Zij zijn een weekje geleden naar Spanje vertrokken zodra mijn broertje vrijdagmiddag vakantie had.

Om 05:30 uur nog aan het werk


In Eindhoven hebben we een nachtje geslapen in het Tullip Inn Airport Hotel. Dat is een hartstikke handig hotel: het zit boven het vliegveld. Met een Park en Fly arrangement zet je de auto voor de ingang van het vliegveld neer en overnacht je in het hotel. Het is een prima hotel: vriendelijk personeel, schone en nette kamers en goede wifi. Perfect voor ons dus!

Na het zetten van 3 wekkers (je wilt je natuurlijk niet verslapen en pas wakker worden als het vliegtuig al vertrokken is) ben ik gaan slapen. Om half zes schrok ik wakker van de eerste wekker, waarna wekker 2 ook al gauw af ging. Wekker 3 ging niet: Mark had zijn wekker een uur te laat gezet :-)

Normaal moet Mark altijd uren wakker worden en is hij niet uit bed te krijgen, maar nu stond hij binnen 5 minuten onder de douche! Laat hem dat thuis ook eens doen ;-)

Op onze website voor visa voor Turkije heeft Mark ’s avonds een rode melding neergezet dat alle spoedvisa, die normaal binnen tien minuten worden geleverd, pas na 10:30 uur weer werden geleverd. Toen ik zo ’s ochtends vroeg op mijn  mobiel keek zag ik tig mails van mensen die vandaag het vliegtuig namen en zelfs van mensen die om 09:00 uur op vakantie gingen, dus of we toch nog het visum op tijd in orde konden maken. Dus terwijl Mark onder de douche stond ben ik toch maar alle visa gaan verwerken zodat iedereen met zijn visum op vakantie kon.

Om 06:30 uur klaar voor vertrek


Omdat het allemaal een stuk sneller ging dan verwacht, waren we al om 06:15 uur op het vliegveld. Dat was een kwestie van de lift naar beneden nemen en we waren er, ideaal! We hadden alleen handbagage en we waren al ingecheckt dus we konden zo doorlopen.

Alles ging hartstikke snel op het vliegveld van Eindhoven: de beveiliging, het controleren van onze tassen (omdat we meerdere laptops en een grote camera meenemen hebben we altijd veel kabels in de tas en dat ziet er erg raar uit dus onze tassen worden altijd handmatig gecontroleerd), spulletjes kopen in de tax free winkel, dus om 06:30 uur zaten we er helemaal klaar voor: wij konden vertrekken! Het vliegtuig zou pas om 08:00 uur vertrekken dus konden we nog even werken.

In 2 uur van regen naar zon

We vlogen met Ryanair en dat vind ik altijd hartstikke fijn: we hebben nog nooit vertraging gehad met Ryanair, ook hier is het personeel altijd supervriendelijk (valt bij veel andere maatschappijen nogal tegen) en je komt altijd voor de geplande tijd aan op het vliegveld. De beenruimte is natuurlijk minimaal, maar goed, daarvoor zit je voor een dubbeltje op de eerste rij en voor een vlucht van 2 uur is dat prima te doen. I <3 Ryanair :-)

De vlucht ging super snel en om 09:55 uur waren we al geland, in plaats van de geplande 10:15 uur. In 2 uurtjes waren we van koud, regenachtig miezerweer naar de stralende zon gegaan!

Koffer overhoop gehaald door de beveiliging


Mijn vader zou ons ophalen van het vliegveld, maar omdat we zo vroeg waren was hij er nog niet. Ik kon nog even naar het toilet. Ik vind het altijd zo ongemakkelijk om te moeten plassen met van die kleine tussenschotten er tussen! Alles is open en iedereen hoort alles van iedereen. Je hoort precies wat je buurvrouw doet. En dan staat er ook nog een lange rij dames te wachten tot je klaar bent. En als je dan de deur opendoet om weer uit het toilet te stappen, duikt er direct weer iemand in… terwijl jouw boodschap nog doorspoelt.

Maar goed, mijn vader was er nog niet en wij stonden buiten te wachten in de zon met onze minikoffertjes. Na alle reizen die we hebben gemaakt ben ik inmiddels de inpakmaster: we reizen het liefste met alleen handbagage en ik weet precies hoe ik ze moet inpakken om zo veel mogelijk mee te krijgen. Toen de beveiligingsbeambte in Eindhoven alles overhoop had gehaald voor de controle was ik eerst 10 minuten bezig om alles zo neer te leggen dat het weer precies paste.

Benieuwd wat we zoal bij ons hebben? In onze koffertjes (voor 8 euro van de action en ze gaan al ruim 3 jaar mee) passen twee grote laptops, een camera met grote lens, een rugtas, alle bijhorende kabels en adapters, toiletspullen, extra grote haarborstel, boeken, zes tijdschriften, elektrische tandenborstels, 6 korte broeken, vier polo’s, 8 t-shirts, ondergoed, hemdjes, 4 jurken, 2 zwembroeken en een bikini. Voor reizen tot 2 weken gaan we met alleen handbagage. Gaan we langer dan nemen we een koffer mee.

Nieuwe reizen plannen

Mijn vader was precies om 10:15 uur, de tijd dat het vliegtuig zou landen, op het vliegveld. Samen gingen we nog even boodschappen doen en reden we naar het chalet. Eenmaal daar maakte mijn vader een heerlijke lunch: hij maakte een maaltijdsalade van gebakken kip en champignons met allemaal slasoorten, komkommer en munt. Super!

De rest van de dag hebben we op het strand gelegen. Met mijn broertje heb ik getennist met van die houten batjes en een roze rubberen balletje. Helaas zijn zowel mijn broertje als ik geen talent dus we konden maximaal 3 keer overspelen (uitzondering, 1 keer overspelen was al een overwinning).

’s Avonds kookte mijn vader weer heerlijk en na een spelletje monopoly met Mark en m’n broertje hebben we een ijsje gehaald en een cheesecake voor mijn stiefmoeder. De hele avond hebben we gezellig een borrel gedronken en nieuwe reizen gepland!

De tapas en sangria waren sneller op dan dat ik een foto kon maken
De tapas en sangria waren sneller op dan dat ik een foto kon maken

Relaxen, eten en drinken

Mijn vader en stiefmoeder zijn al op heel veel plekken geweest. In de meivakantie zijn ze naar IJsland geweest (vooral Mark was lichtelijk jaloers ;-) ) en binnenkort gaat mijn vader naar Noord Korea (vooral ik ben erg jaloers ;-) ). Toen mijn broertje 3 jaar oud was, was hij al op alle continenten geweest! Met mijn ouders kan ik dus perfect nieuwe reizen plannen.

We wilden eigenlijk in augustus en september naar Amerika en Canada, maar het is toch wel erg druk met ons werk en eigenlijk kunnen we onze klanten niet snel genoeg helpen met zo’n tijdsverschil. We weten dus nog niet of we dat gaan doen.

Wel hebben we het erover gehad om in januari en februari naar Nieuw Zeeland, Australië en Fiji te gaan. Ik ben zelf al in Nieuw Zeeland geweest, maar het staat bovenaan Marks lijstje dus willen we de landen combineren. Mijn ouders zijn meerdere malen in Nieuw Zeeland en Australië geweest en we hebben dus al een paar mooie routes doorgenomen. Supergezellig om samen bij het kaarslicht van de citronellakaarsen en de geur van Deet (ik dacht altijd dat muggen niet van zee hielden) nieuwe reizen te plannen en te dromen over de meest bijzondere bestemmingen.

De rest van de week doen we leuke dingen: we gaan lekker relaxen op het strand, vanavond gaan we bbqen met verse tonijnsteak, we gaan uitgebreid tapas eten met een liter Sangria en we gaan nog een paar dagen de binnenlanden in naar een prachtig antiek stadje.

Ik vind het super leuk om gezellig met m’n familie op vakantie te zijn!

Zeebenen
Zeebenen